Vandaag namen we de salon onder handen. Dat betekent: ik stofte, Roger stofzuigde daarna terwijl ik naar Nany belde en ik nam nat op. Nany vroeg: ‘Ben je rond met de schoonmaak?’. Ik moest haar weer uitleggen dat dit helemaal niet het geval is, dat we vandaag alleen de salon hebben aangepakt en dat ik maar één kamer per dag kan schoonmaken zonder dat mijn rug ervan afziet. Weer was ze opvallend optimistisch hoewel werd vastgesteld dat ze onlangs ook een rib heeft gebroken (en daar niets heeft van gevoeld!?).
De temperatuur binnenshuis liep stilaan op tot 26°C in de salon en 28°C in de leefkeuken: buiten ging het naar de 31°C toe. Toch wilde ik Roger doen bewegen, maar waar? Het is hier een prachtige streek maar we missen wel bossen. Uiteindelijk vond Roger de oplossing: we zouden wandelen van Borgloon naar Kerniel via de vroegere spoorwegzate. Daar liepen we inderdaad meestal in de schaduw en dat deed deugd. In Kerniel zagen we dat er een nieuw huis wordt gebouwd op de plaats van de vroegere “Leemzaal”.
Via het klooster van Colen (wat een klim met deze warmte) wandelden we terug naar de schaduwrijke spoorwegzate en zo terug naar Borgloon. We zijn net geen uur onderweg geweest.
Ons avondeten bestond uit een rijke soep en restjes waar ik een koude schotel van maakte. Geen van ons beiden had echter veel honger. De hitte speelt ons zeker parten?
Deze avond wilde ik kijken naar een Star Trek-tekenfilm maar ik geraakte er niet in (en toch hou ik van mooie tekenfilms): de personages waren veel te statisch. Dan maar een beetje gelezen maar ook dat ontgoochelde me. Ik las een kinderboek (echt) van Marcelle Vérité. Dat me niet echt aanstond: te belerend, te brave kinderen. En toch hou ik meestal van kinderboeken.
Ik bekeek enkele afleveringen van “De keuken van Sofie” (op mijn computerscherm). Ik hou van koken en bekijk graag kookprogramma’s. Maar weer was ik ontgoocheld. Sofie Dumont zegt vaak “voor te koken, voor te marineren” terwijl het moet zijn: “om”. Ik heb Nederlands al pratend en lezend geleerd en vind het dus belangrijk dat op tv of radio correct wordt gesproken.
En ze gebruikt nogal vaak maïsolie. Mijn goeroe (zoals Roger hem noemt) leert me echter dat die veel te veel infectie bevorderende omega zes vetzuren bevat. Ik citeer uit de website waar de link hierboven naartoe voert:
“Nous n’avons pas parlé des oméga-6 car ils sont très abondants dans notre alimentation et il est quasiment impossible d’en être carencé aujourd’hui. Cela parce qu’ils sont présents dans les huiles de tournesol, de pépins de raisins, de maïs et de soja, massivement utilisées dans l’alimentation moderne, mais aussi dans les céréales, les viandes ou les produits laitiers.
Néanmoins, il faut savoir qu’il faut consommer des oméga-3 et des oméga-6 dans un rapport qui va de 1/1 à 1/4 environ. Mais la plupart des gens sont dans un rapport plus proche de 1/30. Si vous consommez beaucoup d’oméga-6, vous avez donc intérêt à augmenter d’autant votre consommation d’oméga-3”.
Iets later keek ik naar een aflevering met Piet Huysentruyt. Hij zou een kalfsfricassee klaarmaken voor een hartpatiënt. En hij maakte dezelfde fout als ik vroeger: sojaroom gebruiken in plaats van gewone room. In die sojaroom zit immers zonnebloemolie en (zie aanhaling hierboven) die bevat ook te veel omega zes vetzuren. (ik vervang nu gewone room door een soort zelfbedachte bechamelsaus met een heel klein beetje speltbloem en kookvocht).
Waarom houdt een kookprogramma geen rekening met de laatste bevindingen op gezondheidsgebied?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten