Met Kerstmis had ik Matthias een "bijbel voor de jeugd" cadeau gedaan. Hij doet binnenkort zijn "plechtige communie" en wordt dan ook "gevormd". Ik had gedacht dat het Matthias (die volgens mij heel intelligent is) zou interesseren te weten wat hij precies doet als hij zich laat "vormen", dat het goed zou zijn als hij inziet dat het niet zomaar een cadeautjesfeest wordt die dag.
Helaas, ik kreeg de indruk dat ik niet het juiste cadeau had gekozen, dat hij die Bijbel eigenlijk alles behalve aantrekkelijk vond. Dat een geschenk niet meevalt is op zich geen ramp, integendeel: het gebeurt zo vaak. Maar ik vraag me wel serieus af of de kinderen tegenwoordig nog weten wat het "vormsel" betekent? Of is dat voor hen een van de vele feesten waarbij ze cadeautjes krijgen? Of een soort ritueel naar volwassenheid toe in de plaats van een "initiatiesacrament"?
Reeds bij het vormsel van onze kinderen vond ik de voorbereiding (catechese) ernaartoe eigenlijk niets waard. In mijn tijd (in juni 1960 dus - ik werd al gevormd op mijn 10 jaar en half omdat we wisten dat we vlak daarna Congo moesten verlaten) was het helemaal anders: elke week kregen we catechese van onze Matadi-pastoor en vriend Marcel Inghels. Die ons vertelde over de Bijbel, het Christendom, de catechismus, geloof en vrije keuze.
En... we stelden ons (ja, op die heel jonge leeftijd!) serieus de vraag of we wel Christen wilden blijven... en dus "gevormd" worden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten