Het was een rustige zondag. Enkele telefoontjes, waaronder eentje van straatgenote V.
Zij wist me te vertellen dat ze via via had gehoord dat dochter A. van de vorig jaar overleden L. uit onze straat het huis van haar moeder zou hebben gekocht.
Toen we van Antwerpen naar hier verhuisden (nu al bijna 26 jaar geleden!), had ik meteen een goed contact met buurmeisje A. en haar moeder L.
A. verhuisde kort nadien naar Luik, en ik zag haar nooit meer. L. werd ouder, we ontmoetten haar steeds minder, ze verhuisde naar het rusthuis en overleed vorig jaar op 94-jarige leeftijd.
V. en ik keuvelden nog een poosje verder. We praatten over de studies van haar kleinzoon L., over de lente die je begint te voelen maar die niet lijkt door te breken, over de verkiezingen in Duitsland, enzovoort.
Ik vond het een aangenaam idee dat A. weer in het huis van haar moeder – en dus in onze buurt – zou komen wonen. Maar toen ging ik eens kijken op Google: dat huis blijkt nog steeds te koop!
Was het dan geroddel in plaats van gezellig gekeuvel aan de telefoon?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten