Vandaag is het al drie jaar geleden dat mijn moeder Nany en onze vriend René overleden. Ongelooflijk: ik heb echt de indruk dat het maar enkele maanden geleden is!
Onlangs zei ik nog tegen Elena dat ik sinds de Covidperiode de indruk heb dat de tijd sneller gaat, en dat dat waarschijnlijk met ouder worden te maken heeft. Zij antwoordde me dat het een welbekend fenomeen is, het zogenaamde "covideffect"!?
Deze middag was het vergadering van de werkgroep WO I-II (Roger is gisterenavond net op tijd klaar geraakt met zijn soldatendossiers). Het was een vruchtbare bijeenkomst maar er zijn nog heel veel dossiers te verwerken (want onder leiding van Elie bekijken we elke steekkaart grondig en we vinden soms nog kleine onjuistheden of mankementen). Dat wordt dus nog ettelijke keren samenkomen om daaraan verder te werken. Gelukkig is de sfeer altijd opperbest!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten