Nieuwjaar!

Sinds jaren vieren Roger en ik deze dag niet meer. De kinderen zijn het huis uit en vieren dat met hun vrienden, mijn moeder (die opvallend erg van feesten houdt) is ook aan het eten en drinken met gelijkgezinde vrienden. En Roger en ik vinden deze avond niet zo verschillend van andere avonden. Na een lekker etentje (‘maar,’  zegt Roger, ‘dat krijgen we elke avond.’) hebben we gewoon verder gewerkt aan onze zaken. Voor Roger was dat… wat ik nog even geheim hou, voor mij onder andere mijn dagboek bijwerken. En natuurlijk hebben we gelezen. Ik vooral in “Chanson”. Echt prachtig geschreven!

Eén groot verschil met andere avonden is het aantal telefoontjes die ik rond middernacht pleeg. Onder andere naar mijn moeder Nany en naar de “kindjes”. En ik hoorde dat Zeger niet aan het feesten was zoals ik dacht: hij ligt ziek in bed. Tja, ik vermoedde vorige donderdag al dat hij serieus ziek zou worden! Word gauw beter, jongentje!

Vandaag hebben we  per uitzondering eens naar de radio geluisterd tijdens onze brunch. We hoorden Vlaamse “stand-up comedians”. Roger en ik vonden de humor maar niets (ik werd geen enkele keer tot lachen bewogen!) én de taal bedroevend! Stel dat ik onze Waalse vrienden zo ver had gekregen dat ze genoeg Nederlands kenden om een voorstelling te volgen: ze zouden daar niets van begrepen hebben! En dan wordt dat op de radio uitgezonden! Ik raadde mijn cursisten destijds aan naar radio en televisie te luisteren en te kijken om hun Nederlands te oefenen. Blijkbaar was ik verkeerd!

Na ons “ontbijt” zijn we, ondanks de motregen, een goed uurtje gaan wandelen rond Borgloon. Maar Roger heeft geen enkele foto gemaakt.

Ondanks het feit dat ik “Nieuwjaar” een gekunsteld opgeklopt commercieel feest vind, wens ik jullie allemaal het allerbeste voor volgend jaar!