Ik schreef vorige post terwijl Roger naar de algemene vergadering van de Cultuurraad van Heers was.
Ik heb me een hele poos verzet tegen de neiging maar uiteindelijk gaf ik eraan toe: de fouten, die ik in dit nummer van Oostland vond, vergelijken met mijn verbeteringen (die ik uiteraard nog op mijn pc heb staan) en degene die Boudewijn mij had doorgestuurd (die ongeveer dezelfde waren). Ja hoor, we hadden op al die fouten gewezen, vaak met een uitleg erbij.
Na een half uurtje hield ik op: ofwel worden er andere afspraken gemaakt (bijvoorbeeld dat iemand anders zorgt voor het uiteindelijk klaarmaken van Oostland… Ha ja, maar ik ben geen lid meer van het bestuur…) ofwel geef ik het op, dat correctiewerk (zelfde opmerking: ik heb niets meer te zeggen).
Ik had net voor mezelf beslist: nu je merkt dat je toch weer uren voor niets hebt gewerkt, is het tijd om niet verder te denken en zelf uren te genieten: filmpje of boekje?
En toen kreeg ik een mail aan van Hendrik: hij had al 16 van onze vroegere korte familiefilmpjes gedigitaliseerd en stuurde mij die op.
Ik heb inderdaad uren genoten terwijl ik die filmpjes downloadde en bekeek. Soms in mijn eentje hardop aan het lachen geweest, soms tranen gelachen en vaak een nostalgische traan laten lopen.
Toen Roger terugkwam, was ik hardop aan het lachen en hij vroeg zich af wat ik aan de hand had! 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten