Bedankt tante Izzy!

Ik besloot vandaag dat ik de schoonmaak zou beginnen met de keuken een oppervlakkige beurt te geven. Normaal gezien eindig ik met die kamer (aan het ritme van een plaats per dag) maar ze was zo vuil geworden van al dat bezoek en dat gemors van de voorbije week dat er zich iets meer dan een dagelijkse opruimbeurt opdrong. Het grondiger schoonmaken van de keuken zal voor binnen  een kleine twee weken zijn ('en ondertussen zullen de andere kamers alweer aan een nieuwe beurt toe zijn', antwoordde Roger mij maar daar is niets aan te doen: mijn rug kan echt maar een kamer per dag aan).

En toen werd er gebeld. Vriendin Liliane met een pakje van haar dochter, tante Izzy, voor Eva: een schattig, prachtig zelfgemaakt muzikaal uiltje! Heel fel bedankt, tante Izzy! Hopelijk geniet Eva daar even fel van als Elena en Matthias van het hunne (dat trouwens nog steeds in hun kamer hangt).

Nadat die keuken haar beurtje had gekregen, maakten we een wandeling van een klein uurtje in Borgloon. Roger hield even halt bij de begrafenisondernemer en daar geraakten we in gesprek met een man van 80 jaar die ons over zijn leven vertelde en filosofeerde dat de dood het enige rechtvaardige is in het leven: rijk en arm moeten er door.

Na de wandeling heb ik nog een dik uur staan strijken (dat had ook al veel eerder moeten gebeuren) voor ik aan het avondeten begon. Met het lenteweer dat we tegenwoordig hebben smaakte mijn koud schoteltje (sla, tomaten, boontjes, koude aardappelen en een restje varkensgebraad en/of kabeljauwlever) voortreffelijk.

En deze avond heb ik eindelijk enkele mails beantwoord.