Ze liet de kindjes, na begroeting, meteen Roger en mij "proficiat" wensen, en toen wij ons afvroegen wat er gaande was, zei ze: 'Welke dag zijn we vandaag?' '2 juli', antwoordde ik... 'O ja, vandaag zijn we 42 jaar geleden gehuwd voor de Kerk!'
Roger en ik waren het helemaal vergeten!
Elena, Matthias en Eva hadden net een glaasje appelsap gedronken, een koekje gegeten en een tekening gemaakt toen ook hun mama en oom Zeger daar aankwamen.
Samen gingen we naar Brasserie Grand Bazaar waar we een tafel kozen vlak bij de speeltuin. We dronken er wat, de kinderen speelden, we keuvelden (Nany had veel te vertellen en het gaat veel beter met haar heupbeen), we aten en het was heel gezellig zitten onder de bomen.
 |
| Eigen foto's |
Tegen 20:30 uur reden dochterlief, Zeger en de kindjes terug naar het Leuvense, brachten wij Nany naar huis en reden we daarna naar Haspengouw.
Thuisgekomen stelde ik vast dat het speelgoed niet was opgeruimd in de bibliotheek (hoewel de kindjes dat zogezegd hadden gedaan na het middageten, terwijl ik mezelf klaarmaakte). Ik was echter zo moe dat ik dat werk tot morgen heb uitgesteld.
Maar... hoewel mijn vissoep meeviel (ik ben dan ook een kleine eter en voelde me verzadigd met een voorgerecht dat inderdaad niet zo goedkoop was), waren Roger en Zeger helemaal niet tevreden over het aanbod. Ik denk dat ze gelijk hebben als ze zeggen dat die Brasserie (waar het op zich heel gezellig vertoeven was) het moet hebben van zijn ligging!
BeantwoordenVerwijderen