Over uitgeverijen onder andere

Iemand vroeg me deze avond in een mail waarom ik geen boek meer wilde uitgeven.

Ik denk dat mijn antwoord ineens kan dienen voor alle vrienden die me ooit dezelfde vraag hebben gesteld... en voor mijn "collegae schrijvers" die ooit bij een kleine uitgeverij of in eigen beheer iets uitgaven.

Volgens mij hopen die kleine uitgevers dat je jouw werk zult verkopen aan vrienden en kennissen... die meestal niet anders durven dan jouw vers verschenen boek te kopen. Of ze het daarna lezen is natuurlijk de vraag!

Als je het nieuwe boek een beetje "officieel" presenteert, kan er iets komen over te staan in een plaatselijke of provinciale krant... maar verder reik je zelden.

In feite vraagt men je zelf te leuren met jouw geschriften! Want als schrijver van het "tweede circuit" (zoals we onszelf noemen) geraak je heel zelden binnen bij grote uitgeverijen.

Onze vriend Dirk Lambrechts is het gelukt voor zijn eerste boek... maar hij bekende ons zelf dat hij goed bevriend was met iemand die veel te zeggen had in de uitgeverij... en dat hij beweringen uit zijn boek heeft moeten aanpassen aan de geest van zijn (vrij linkse) uitgever.

Boudewijn Knevels heeft op dat gebied ook heel even veel geluk gehad. Zijn twee (of drie?) wensboeken kreeg hij uitgegeven bij (als ik me niet vergis) "The House of books" maar de roman, die hij daarna schreef, moest hij weer zelf promoten via een "presentatie" en het "leuren met zijn eigen boeken".

Ik ben er vroeger in "getrapt", in het goedkeurend antwoord van kleine uitgevers. Ik dacht dat ik goed schreef (en dat was een dwaling, dat weet ik nu). Jammer genoeg ken ik "schrijvers" die op dat gebied ook dwalen en die blijven uitgeven!

Dus nee, ik geef niets meer uit... al vind ik het soms jammer van de verhalen die door mijn hoofd spelen.
Maar mensen verplichten mijn boeken te lezen (en daar komt het dus op neer bij kleine uitgevers - en misschien ook bij grotere?)  nee, daar doe ik liever niet meer aan mee!