Bezoek

Dit weekend hadden we eindelijk nog eens afgesproken met mijn schoolvriendin Denise en haar partner Walter.
Denise en ik zien elkaar niet echt vaak meer, maar we houden contact via e-mail, nadat we vroeger een hele briefcorrespondentie hadden opgebouwd.
En toch viel er weer veel bij te praten.
Zij en Walter hebben ons weer overladen met cadeau's: een fles uitstekende wijn, een fles Cava voor het aperitief, speciaal voor mij bittere chocolade en het boek "Inferno" van Dan Brown, waarin ik deze avond, wachtend op ons volgend bezoek, al even heb zitten in lezen, deze keer op ons terras.

Het was immers zo warm deze dagen dat van zodra ons terras niet meer in de vlakke zon lag, we prefereerden daar te zitten: te heet binnen!

Toch hebben we meer dan een beetje gewandeld: in Heks, in de schaduw van een bosje, waarna we iets dronken op het binnenterras van De Horne; en op het mooie domein van het kasteel van Nieuwenhove.

Foto's Roger

Na een traktatie vanwege onze vrienden in het cafeetje aldaar wandelden we nog drie kwartier in het Provinciaal domein Nieuwenhove waar we de nieuwe speeltuin bestudeerden. Onze nieuwe logés, Elena en Matthias, zijn immers geïnteresseerd in zulke zaken! :-)

Gisterenavond aten we dus op het terras en daarna, terwijl de nacht inviel en wij gezellig keuvelden en filosofeerden, zagen we heel veel vleermuizen boven onze hoofden vliegen. Denise en ik vroegen ons af waarom wij als kind werden gewaarschuwd om geen vleermuizen ons haar te laten aanraken (op gevaar plotseling kaal te worden).

En dan zagen we in de verte weerlicht, een beetje later kwam er plotseling een hele felle wind op, die zelfs onze tafel optilde, gevolgd door een kort maar hevig onweer met bakken regen, onweer dat we vanuit de leefkeuken (waar we onze spullen op één, twee, drie naartoe hadden gebracht) bewonderden.

Welgekomen onweer ook: daardoor was het vandaag eindelijk iets minder warm en drukkend!

Deze avond verwachtten we onze dochter, schoonzoon en de drie kindjes. Dochter moet immers lessen beginnen voorbereiden, en of opa en oma niet even wilden zorgen voor Elena en Matthias. Eva zou een paar dagen naar onthaalmoeder Lutti gaan. Ze kwamen aan terwijl ik op het terras aan het lezen was in "Inferno", met een blokje zwarte chocolade smeltend op mijn tong.

Eva is weer veranderd. Ze kruipt nu, herkent duidelijk haar naam, maar moest ook heel duidelijk weer aan mij wennen. Ik hou van haar "vragende en verwonderde" blik als ze iemand denkt te herkennen... en van haar manier om loom half in slaap te vallen in jouw armen eens ze zich veilig voelt bij jou.

Elena en Matthias wilden niet op het terras blijven: al het speelgoed moest naar de salon verhuisd worden. En, hoewel ze bedklaar (pyjama aan, tanden gepoetst) waren bij hun aankomst wilden ze eerst nog een hele poos spelen.

Nadat hun papa, mama en Eva waren vertrokken, gaven de kindjes echter toe dat ze doodmoe waren. Tijdens het verhaal voor het slapengaan viel Matthias zelfs af en toe bijna in slaap op mijn schoot. En ik vermoed dat Elena ook meteen in slaap is gevallen na mijn nachtkusje: ik heb niets meer gehoord hierboven!

Tijdens dit vrij drukke weekend kreeg ik constant mails en telefoontjes van mensen die de volgende monografie van de KVLS willen bestellen.
Dus: nadat de kindjes in slaap waren gevallen, heb ik nog een hele tijd mails zitten beantwoorden (en vooral adressen vragen: sommige mensen vergaten hun postadres te geven). Jammer genoeg vond ik geen tijd om de auteur, Jan Gerits, van dat succes op de hoogte te brengen.