'Het was gisteren superdepuper leuk', mailde Eva me deze ochtend. Ze heeft gelijk: we hebben veel gelachen, serieus gepraat, veel gewandeld (en zelfs in de regen die opnieuw blijft aanhouden), en zij heeft veel gedanst. In feite heb ik er ook volop van genoten en toch... ik zie me echt niet meer zo'n druk leven leiden!
Eigenlijk hebben we het druk genoeg voor onze leeftijd! 😀 Vandaag hebben we bijvoorbeeld nog eens onze werkkamer onder handen genomen (en een beetje gesukkeld met de stofzuiger) en de nodige gymnastiekoefeningen om die overvolle kamer in orde te krijgen gaven ons voldoende beweging!
Ik vond in onze brievenbus ook nieuwe opstellen voor de schrijfwedstrijd van Heemkunde Groot Heers. Ik las ze deze avond diagonaal en ik vind ze nog beter dan de eerste teksten. Roger (aan wie ik één tekst liet lezen) vroeg zich zelfs af of iemand van ongeveer 12 jaar dat kon hebben geschreven, maar ik vermoed dat de opstellen in de klas zijn gemaakt en dat valsspelen dus uitgesloten was - ik moet er trouwens naar informeren als we binnenkort vergaderen daarover.
Voor de rest ben ik eindelijk het boekje over de familie de Stockhem en Heers beginnen lezen: heel interessant - eigenlijk had ik dat moeten gelezen hebben voor ik aan het documenteren van die foto's begon!
En dan deze avond naar dit akelige nieuws gekeken. Die parkinsonpatiënt heeft uiteraard het recht om voor euthanasie te kiezen en daarvoor vandaag naar ons land te komen, vermits het in Frankrijk nog steeds niet is toegelaten, maar euthanasie "le soin ultime" noemen en hem die "ultieme zorg" beloven omdat hij bewezen heeft niet "suicidaal" te zijn?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten