Le baron de l'écluse

Nadat ik om middernacht Nany en onze kinderen een gelukkig 2016 had gewenst (via telefoon), keken Roger en ik nog samen naar "Le baron de l'écluse".

Een heel mooie film! Ik herinnerde me praktisch bij elke scène dat ik die film ooit aan mijn leerlingen heb voorgeschoteld toen ik nog Franse les gaf en dat ik daar uren voorbereiding in heb gestoken: de leerlingen moesten immers elk woord begrijpen. En dat we daarna uren hebben besteed aan het ontleden van de film. Uiteraard in het Frans: we spraken alleen Frans tijdens de lessen.

Vlak voor middernacht kreeg ik een mail van een van mijn neven (in de betekenis van "cousin") die me vertelde dat zijn vrouw al twee jaar weg is van hem. Zeggen dat ik dacht dat zij een voorbeeldig huwelijk hadden!

Het is eigenlijk mijn fout: toen zijn (ex, maar dat wist ik toen niet) vrouw ons uitnodigde op een verjaardagsfeest voor hem waren wij niet vrij wegens een feestje voor Nany. En toen had ik echt de indruk dat zij nog een stel waren.

Ik vroeg hem (via e-mail) wat er is gebeurd en hij antwoordde dat de uitleg van zijn vrouw (over haar vertrek) nergens op sloeg! En, zo vervolgde hij: 'Zo is het leven'. Hij heeft natuurlijk gelijk.

Toch een gelukkig jaar gewenst, vrienden!