Ik werd, zoals vaker de laatste tijd, pas na Roger wakker. Hij zat al aan zijn pc de kranten online te lezen toen ik beneden kwam en hij zei me meteen: 'Het was opnieuw prijs deze ochtend'.
"Vanaf nu kan het overal gebeuren", titelen sommige kranten. Roger en ik verwachtten ons echter al heel lang aan zulke "kleinschalige" aanslagen.
Onze brunch verliep in mineur. Daarna nam ik de keuken een beetje onder handen (ik had vorige week echt het minimum gedaan in het huishouden), waarna ik het tijd vond om mijn voet nog even te laten rusten terwijl de wasmachine draaide. Omdat ik had besloten vandaag nog niet te gaan wandelen, besloot Roger zijn beweging te krijgen door het gras af te rijden (een heel goed idee!).
Ikzelf kreeg dan weer verschillende telefoontjes die zo lang aansleepten dat ik geen tijd vond om zelf naar iemand te bellen (ik wilde onder andere aan Nany vragen hoe haar bezoek aan haar broer en schoonzus was verlopen - maar dat heb ik ondertussen gelezen op de blog van mijn tante-vriendin Françoise - en bellen naar een vriendin van mij over wie ik me zorgen maak omdat ze al een poosje niet meer mailt).
Voor het avondeten maakte ik onder andere gevulde courgettes klaar (Bernadette, als je dit zou lezen: nogmaals heel fel bedankt). Daarna heb ik even gelezen op papier (tja, ik weet het, eigenlijk had ik toen kunnen bellen naar Nany en vriendin, maar ik vond dat ik echt wat tijd voor mezelf had verdiend).
Nadat ik daarna nog een paar mails had beantwoord, nog een paar teksten nagelezen voor de werkgroep WOI, was het ineens te laat om nog naar wie dan ook te telefoneren. En las ik dus de kranten online.
Nu begint iedereen zich blijkbaar pas echt zorgen te maken over al die terreurdaden. Roger en ik vermoedden al veel langer dat zulke (en nog ergere) zaken zouden gebeuren. :-(
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten