Pamiers en invasie op de camping

Gisterenavond laat kregen we nog verre muziek te horen. Volgens de uitbater een buurtfeest in Mirepoix.

Terwijl Roger deze ochtend een douche nam, reden er een stuk of vijf campers de camping binnen. Ze kwamen zich in onze buurt installeren, er volgden er nog een stuk of vijf en een van de chauffeurs groette me. 'Nous sommes tout un troupeau,' vertelde hij me, 'nous sommes 24.'

Ik dacht dat hij bedoelde 24 mensen maar toen er nog campers aangereden kwamen, begreep ik dat hij het had over 24 campers. En 45 mensen. Ze kwamen allemaal in onze  buurt staan.

Wij reden naar Pamiers. Ook een herinnering aan heel lang geleden. Minder aantrekkelijk dan Chalabre... maar er was een markt aan de gang en daar kan Roger niet aan weerstaan. Het toppunt is echter dat ik degene was die zich deze keer liet verleiden: ik kocht een waaier voor Elena en Eva en twee poppen, een echte jongen en een echt meisje. Die laatste zijn bedoeld om bij ons te blijven: bij hen thuis hebben de kindjes al voldoende poppen.

Het was warm (29°C) en we dronken nog een biertje in een café dat kort daarop sloot voor de siësta.
Wij liepen nog even rond in Pamiers en reden daarna terug naar Mirepoix waar we een late brunch aten op de camping.  Nu stonden er buiten de eigenlijke camping ook tientallen campers en caravans.

Eigen foto's

Foto's Roger

Na nog wat lectuur en een dutje gingen we op restaurant in het stadje. We hadden een gelegenheid gevonden waar ze meer traditionele gerechten serveren (en dus meestal zonder frieten: onze aardappelbereiding aten ze vroeger slechts sporadisch in Frankrijk; wel kreeg en krijg je bij elke maaltijd brood waarvan je slechts maximaal een hompje eet) en we namen allebei inktvis op een bedje van licht gestoofde groenten en gekonfijte citroen. Ik vond het heel lekker (maar weer te copieus), Roger was ontgoocheld.

Later op de camping begon de avond heel rustig tot de 45 gepensionneerde bewoners van de 24 campers begonnen (vaak vals) te zingen. Telkens als ze even zwegen, hoorden we weer de nachtegaal.

En...gelukkig gingen de feestende gepensionneerden om 22 uur naar hun respectievelijke camper en keerde de rust terug.