Thuis

We zijn terug thuis en ik moet toegeven dat ik tijdens de hele reis heel zelden naar het landschap heb gekeken. Ik heb vooral gelezen ("Mali Blues" van Lieve Joris)... en mezelf verplicht niet te krabben.
Ik weet het, het is mijn eigen fout maar we hebben allebei tientallen muggenbeten opgedaan.

Het begon in Privas, waar, toen ik de muggenmelk uit onze bagage haalde, een deel van het kwaad al was geschied. Gisterenavond in Aubigny beging ik dezelfde fout: toen ik inzag dat de combinatie warm weer en nabije vijvers had gezorgd voor zwermen muggen en ik ons wilde insmeren met muggenmelk, stonden we al vol beten.

Ik heb ze geteld onderweg: op mijn twee voorarmen samen heb ik er al meer dan 50. In mijn hals voel ik er een stuk of tien, en de beten op benen, rug en buik heb ik nog niet geteld. Ik vermoed wel dat ik in totaal zo'n honderdtal muggenbeten heb opgedaan! Roger heeft er op het eerste gezicht iets minder maar heeft ook veel last van jeuk!

Ik had arnicagel bij op reis (en die deed mijn rib deugd) en ook calendula... maar geen Aloë Vera. We smeerden geregeld calendula maar dat hielp niet echt. Thuis is het eerste wat we deden ons volledig insmeren met Aloë Vera. Dat hielp een beetje maar... het zal nog vele keren moeten gebeuren.

We vertrokken deze ochtend om 10:15 uur (na een praatje van bijna een half uur met uitbater Philippe die weer heel veel verfraaiingsplannen heeft voor de camping in Aubigny). Weer vroeg ik me af of we er nog zullen komen (hoewel ik hem 'tot volgend jaar' wenste).

De reis verliep vlot behalve op het einde (in België dus) waar we vrij veel files kregen en veel tijd verloren.

We waren pas thuis of onze buurvrouw V.  belde: ze had al zo vaak geprobeerd ons te bereiken, zei ze. Ik heb beloofd volgende week af te spreken. Ook naar mijn moeder Nany gebeld die serieuze problemen heeft met haar voeten en benen, ten gevolge, zo heb ik menen te begrijpen, van ontstekingen in de bloedvaten.

Uiteraard zijn we ook beginnen uitpakken en daar zijn we nog helemaal niet mee klaar! Een eerste was is al wel gebeurd maar er zullen er nog ettelijke volgen.

Ik moest nog een factuur maken voor de KVLS (ik weet het, ik ben geen penningmeester meer maar blijkbaar bekommert zich niemand om de boekhouding in verband met de Limburgse monografieën) en daarna konden we eindelijk eten (voor de verandering onder andere gazpacho... die wel als voordeel heeft dat twee glazen je het equivalent van ongeveer 500 gram groenten geven).

En... morgen wil ik ook even naar Marie-Claire (onze overbuurvrouw). Ze is er weer in geslaagd tijdens onze afwezigheid onze post zo te sorteren dat het voor ons heel overzichtelijk was!