Deze avond nog een lang telefoongesprek gehad met vriend Karel die onlangs enkele dagen doorbracht bij zijn zoon in Frankrijk... en die daar 80 jaar is geworden! Of we volgende week nog eens afspreken.
Dat leek het me eerst onmogelijk (enkele doktersafspraken en ook een beetje schoonmaken - één kamer tegelijk - tegen dat de kindjes hier logeren). Maar, bedacht ik ineens, we moeten Karels verjaardag toch een beetje vieren, hijzelf heeft ook verscheidene andere afspraken waar hij niet kan aan ontkomen, waarom niet proberen volgende week ergens een afspraak tussen te wringen?
Het is me gelukt (en Karel leek heel blij) maar dat betekent wel dat Roger en ik aan een iets sneller tempo zullen moeten schoonmaken tegen dat de kindjes komen.
En... of we dat sneller tempo zullen aankunnen, vraag ik me echt af. Ik moet zorgen dat we niet oververmoeid zijn als de kindjes komen, dus... ik vermoed dat het poortgebouw weer zal overschieten. 😒
Als ik terugdenk aan alles wat ik tot voor kort op één dag gedaan kreeg, weet ik het zeker: we worden echt oud!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten