Ik miste de kindjes al vandaag (maar tegelijk heb ik wat kunnen uitrusten, want ik had duidelijk wat te veel gevraagd van mijn gewrichten). Wat opgeruimd, voor een wasje gezorgd en voor de rest veel lectuur en bezinning (en zelfs niet moeten koken, want we hadden voldoende kliekjes).
Ook geluisterd en gekeken naar een nieuw discours van Crèvecoeur die een hele uitleg gaf over spiritualiteit. Het is een privékanaal, je moet dus inloggen om het te kunnen horen. Eigenaardig genoeg (of toch niet zo eigenaardig, hoewel hij wetenschapper is en ik niet?) komt zijn uitleg voor het menselijk bestaan volledig overeen met de conclusie waartoe ikzelf gekomen ben na veel nadenken en mediteren. Maar nog eigenaardiger (of weer niet?) is dat jonge kinderen (ik dus vroeger ook, voor men mij leerde "rationeel" te zijn) heel vaak ook zo denken. Ik voel het ook bij de kindjes - al schemert bij de oudsten de "toekomstige volwassen" soms al lichtjes door.
Dat onder andere maakt het communiceren met kindjes zo boeiend. Ik denk dan vaak terug aan de woorden van Christus: "Ik loof u, Vader, omdat gij deze dingen voor wijzen en intellectuelen hebt verborgen en ze aan kleine kinderen hebt geopenbaard." (ik weet niet of ik hier de Bijbelse tekst wel letterlijk weergeef).
Kortom, ik vond het betoog van Crevecoeur weer heel boeiend, ook al trekt hij uit die "premisse", waar ik volledig mee akkoord ga, nogal verregaande conclusies volgens mij. Maar misschien ben ik nog steeds iets te "volwassen"?
Oei, ik vraag me ineens af of, als ouderen opnieuw "kinds" worden, ze ook weer spiritueler worden? Ik heb die indruk niet echt wat Nany betreft. O ja, telefoon van broertje en mail van zus vandaag: men had zich echt zorgen gemaakt in het rusthuis gisteren. En zelfs broertje opgebeld: Nany bleek helemaal niet verwittigd te hebben dat ze zou "uitgaan".
Dan was de bewaking ook niet OK hé van het rusthuis…die zien dan niet dat er iemand buiten gaat….
BeantwoordenVerwijderenJawel, dat ze buiten ging was geweten, maar blijkbaar niet dat ze niet terug zou zijn voor het avondeten. Dat had zij moeten zeggen maar blijkbaar denkt ze dat ze het zegt maar doet het niet, en in dat restaurant bleek ze dus ineens in te zien dat ze het eigenlijk niet gedaan had, hoewel wij (zus, broer en ik) daar echt van overtuigd waren, zo overtuigend kon ze dat vertellen! Ze is dus nu aan een andere "fase" toe: wij zullen het rusthuis waarschuwen als we van plan zijn haar mee uit eten te nemen. En er dus niet meer van uitgaan dat ze dat zelf doet. Eigenlijk erg hé?
VerwijderenO ja, in deze post bedoel ik met "uitgaan" echt ergens anders gaan eten of zo en niet tussen 14 en 16 uur even in de buurt van het rusthuis wandelen of ergens een terrasje doen (enfin, voor zover je nog terrasjes kunt doen in dit seizoen, maar gisteren zaten we dus wel degelijk nog even op terras)
Verwijderenbewaking is wel ok daar, mama ligt tenslotte niet op een gesloten afdeling en mag gaan en staan waar ze wilt. Enkel moet er verwittigd worden indien ze niet bij het eten kan zijn, zodat als het nodig is haar eten opzij gehouden wordt.
VerwijderenInderdaad!
Verwijderen