Juan loopt weer rond in het ziekenhuis (weliswaar met zuurstof), mijn Matadi-vriendin wordt morgen geopereerd, ik heb vandaag (heel graag) enkele uren besteed aan het inventariseren van die overlijdensberichten, ik weet nog niet waaraan dat 13-jarig meisje is overleden, Roger en ik hebben deze avond samen kalfsfricassee klaargemaakt ... maar ik bleef de hele dag denken aan het overlijden van Françoise Hardy!
Tja, ze was dan destijds ook mijn grote "idool"! En deze avond laat viel ik eindelijk op wat ik onbewust gisteren al zocht. Een interview met en over Françoise, haar eerste lief, Jean-Marie Périer, die haar beste vriend is gebleven, haar echtgenoot Jacques Dutronc die al een poosje gescheiden van haar leefde maar haar toch op zijn manier trouw bleef. Het gaat ook over bijvoorbeeld de tientallen katten en de rommel van Jacques die Françoise hinderden. En dat deed me natuurlijk denken aan de rommel die Roger hier maakt en die me ook blijft hinderen. Hier is wel niet Roger de "kattenman" maar ben ik de "kattenvrouw" en vind ik het eigenlijk jammer dat Roger geen dieren meer wil. 😏
Vaarwel, Françoise Hardy!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten