Het was vandaag koud, regenachtig en winderig, heel onaangenaam weer dus! De vele kaartjes, telefoontjes en berichtjes die ik kreeg ter gelegenheid van mijn verjaardag, troostten me gelukkig wel. En deze avond zouden we op restaurant eten, daar keek ik ook een beetje naar uit (slechts "een beetje", want, zoals ik zei tegen Roger, op restaurant gaan is niet meer hetzelfde als vroeger, vermits wijn zo goed als uit den boze is, zeker voor de bestuurder, en ik tegenwoordig gespeend blijf van het sigaretje met nog een glaasje wijn na het eten waar ik vroeger zo kon van genieten).
Van Matadi-vriend Lieven P. kreeg ik een heel merkwaardig cadeau gemaild: een beknopte Kikongo-spraakkunst en -woordenschat die hij geërfd had van zijn ouders. Dat deed me uiteraard heel veel plezier (en weer merkte ik op hoe ingewikkeld die taal is vergeleken met onze talen. Een vraag die ik me trouwens al heel lang stel zonder er een antwoord op te vinden, is "waarom de meeste talen evolueren van ingewikkeld naar eenvoudiger").
Toen we tussen twee regenbuien door besloten even naar de "Action" te rijden en daarna te gaan eten, keek ik eerst even onze proviand na. En ik merkte dat het gehakt dat ik overmorgen (voor morgen heb ik immers nog die zalm die we niet op kregen eergisteren) wilde klaarmaken, vandaag moest opgegeten worden.
Dus veranderde ik op slag onze plannen. Ik heb een ovenschotel van witte kool met gekruid gehakt en daarbij een citroensausje klaargemaakt en ons restaurantbezoek viel daardoor uiteraard in het water (wat me toch een beetje ontgoochelde). Net op dat moment belde vriendin Liliane aan, met een fles witte wijn (geschenk vanwege B., zei ze me).
De wijn bleek uitstekend te zijn en wonderwel te passen bij mijn ovengerecht. Daardoor werd het deze avond toch nog een beetje feest (en kon ik ons avondmaal beëindigen met nog een glas wijn en enkele trekjes aan mijn e-sigaret)!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten