Deze ochtend haalden we mijn moeder Nany en haar vriendinnen Lily (wier echtgenoot Roger het niet aankon) en tante José af aan het station van Leuven. Samen reden we daarna naar Overijse waar we zouden afscheid nemen van Nononc.
Een prachtige dienst, met dezelfde spreekster als bij het afscheid van de echtgenoot van Bie, en deze keer heb ik haar naam onthouden: Wanda Joosten. Prachtige stem, prachtige dictie en heel mooie, emotievolle teksten, onder andere van de kinderen en kleinkinderen.
Na de koffietafel reden we allemaal naar de abdij van 't Park in Leuven waar de assen van Nononc werden bijgezet in het graf van mijn marraine.
Ik ben blij dat Nononc niet aan de andere kant van het land rust: nu weet ik dat ik zijn graf af en toe zal kunnen bezoeken.
Weer die dubbele gevoelens tijdens de koffietafel: droefheid en tegelijk blij nicht G uit Hoksem, neef E. uit Hoegaarden, nog achternichten, en volle neven en nichten terug te zien. We spraken af dat we een reünie zullen organiseren, in minder droevige omstandigheden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten