Ik kreeg vandaag een dringend (gaat het ooit anders?) vertaalverzoek binnen. 150 bladzijden, zo snel mogelijk. Even heb ik getwijfeld: ik heb nog zoveel ander werk voor de boeg. Het minste plezante daarvan is hier een beetje schoonmaken, want met Pinksteren krijgen we eindelijk bezoek van de studievriend van Roger en van diens vrouw. (http://jessymaesen.blogspot.com/2010/03/bruiloft.html ).
Uiteindelijk heb ik de job toch aangenomen. En gemerkt dat door de vele afbeeldingen over vloerverwarming (want daarover gaat het), de tekst toch wat ingekort wordt (goed voor mijn tijd natuurlijk, maar niet voor mijn portefeuille).
En ik dacht terug aan mijn prille begin als vertaalster. Ik had al een aantal jaren les gegeven, nadat ik eerst veel jaren alleen voor de kinderen had gezorgd. Toen mijn laatste interim als leerkracht ten einde liep, bedacht ik dat ik misschien beter weer thuis zou werken (onze kinderen lieten me heel duidelijk merken dat ze mij graag thuis hadden).
Ik ging dus vertalen.
Het was nog de tijd van vertalingen die per fax werden opgestuurd, en dus moesten overgetypt worden. Maar kort daarna hadden zeker wij vertalers Internet, en werkten we met Word Perfect (dat uiteindelijk niet zo perfect bleek).
Mijn eerste klanten eisten van mij dat ik het aantal aanslagen (60 per aangerekende regel) handmatig zou tellen!
Hendrik vond dat in die tijd al echt belachelijk en maakte voor mij en mijn klanten een programma waarmee automatisch het aantal aanslagen uit een bestand werd geteld, op voorwaarde dat je jouw tekst eerst omzette in .ascii.
Ik stelde natuurlijk dat programma voor aan mijn klanten, die er niets van wilden weten: ze eisten dat ik verder handmatig zou tellen. Wat ik natuurlijk niet deed!:-)
Maar eens vergat ik mijn tekst in .ascii om te zetten, en ik kreeg van de opdrachtgeefster de opmerking dat zij handmatig twee regels minder telde (hoeveel tijd heeft ze wel verspeeld om dat te kunnen vaststellen?).
Ik merkte meteen wat ik verkeerd had gedaan, zette mijn tekst om en kwam… tot één regel minder dan wat klant had berekend.
Sindsdien heeft klant natuurlijk nooit meer geklaagd over mijn regelberekening (maar jammer genoeg voor Hendrik heeft Word een serieuze en gemakkelijkere manier van woorden en aanslagen tellen geïntroduceerd).
Vandaag hebben we dus niet gewandeld. Veel te veel regen, en te druk met andere zaken! Maar deze avond vond Roger op het internet een stuk van zijn neef (kozijn) Louis Leduc, over trambeddingen!!!
http://users.telenet.be/vswg/html/de_tram_in_groot-heers__1_.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten