Tijdens onze brunch vertelde Roger me dat hij half had afgesproken met mijn vroegere cursist om vandaag nog puin weg te brengen. Daar kwam bijna ruzie van tussen Roger en mij. Ik had immers, in samenspraak met Roger – maar blijkbaar had hij niet echt naar mij geluisterd – in onze gemeenschappelijke Google agenda voor vandaag geschreven: “poorthuis vegen, zieke bezoeken, boodschappen”. Daar kon toch geen drie uur “puin vervoeren naar het containerpark” bij? Roger had daar trouwens niets over geschreven in onze agenda!
Uiteindelijk belde Roger naar mijn cursist, en wilde volgende week afspreken: maar voor die week staat onze agenda al even vol!
We konden pas rond 16 uur bij onze familiezieke terecht, dus besloten we de boodschappen in Sint-Truiden daarna te doen (voor dat bezoek moeten we langs Sint-Truiden rijden, en vermits we ook diepvriesspullen moesten hebben…).
Terwijl Roger schapenvoer ging kopen, nam ik eindelijk het poorthuis onder handen, met weer felle rugpijn als gevolg! Oud worden!
Ik vond weer dat onze zieke het veel beter deed, en vooral, ze is zelf heel bewust van al haar mankementen! Maar het gaat zo traag en nog steeds zijn de dokters niet zeker dat ze de infectie onder controle hebben.
Eerlijk, ik heb misschien nog meer bewondering voor haar echtgenoot dan voor haarzelf (en o nee, daarmee wil ik absoluut niet minimaliseren wat ze zelf meemaakt!).
We waren stipt om 16 uur aangekomen bij onze familiezieke en vertrokken daar stipt om 17 uur. Dan volgden de boodschappen. Mijn menu voor deze avond had ik in mijn hoofd al aangepast omdat het sowieso laat zou worden.
In Sint-Truiden was het weer aan het sneeuwen. En koud. Maar bij Colruyt (het volgende gaat op reclame lijken) kon ik even verpozen. Ik liep meteen naar de aangeboden wijndegustatie en vroeg aan Roger of hij een “aperitiefje” wilde. Natuurlijk! Ik maande hem aan niet daar te blijven staan, maar met wijnbekertje in de hand te zoeken naar een hapje dat erbij hoorde (en we vonden er, en dat is wat ik zo leuk vind in die winkel 
We waren thuis rond 19:30 uur en op een half uur tijd heb ik onze boodschappen opgeborgen, een wasmachine in gang gebracht, en voor eten gezorgd. Maar dat eten was wel heel summier: tomatensoep, biefstuk, frietjes en rucola.
Daarna moest ik dringend enkele (nee, eigenlijk veel) belangrijke mails beantwoorden, wat maakte dat ik pas rond 21 uur kon liggen lezen in de relax en genieten van mijn blokje chocolade! En voelen dat mijn rug nog steeds niet in orde is! Hopelijk krijg ik weer geen lumbago, want volgende week moet ik heel veel schoonmaken!
Minder belangrijke mails hebben weer moeten wachten op een antwoord, waarvoor ik hier mijn verontschuldigingen aanbied aan die vrienden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten