Ik las deze avond nog dit. En, omdat ik weet dat veel vrienden niet de moeite doen om op een link te klikken, kopieer ik hieronder ook nog even wat ik las op de site “gezondheid.be”:
‘Mensen die roken kosten de gezondheidszorg niet meer maar minder geld. Daarom is het een slecht idee om rokers meer te laten betalen voor zorgverzekeringen. Dat stelt een onderzoekster van het Erasmus Medisch Centrum van Rotterdam in het Erasmus Journal of Medicine.
Rokers hebben inderdaad een verhoogd risico op tal van ziekten en hogere gezondheidskosten. Anderzijds sterven rokers gemiddeld 4 jaar vroeger dan niet-rokers. Als mensen stoppen met roken, gaan hun medische kosten omlaag, maar hun levensverwachting stijgt. Het gevolg is dat zij op latere leeftijd een beroep doen op de gezondheidszorg. De kostprijs voor de gezondheidszorg ten gevolge van de langere levensduur ligt hoger dan de gezondheidskosten voor rokers. Blijven roken kost de gezondheidszorg op de lange termijn minder geld dan stoppen met roken. Indien men ook de kosten van verminderde productiviteit van rokers meetelt, kosten rokers wel meer aan de samenleving dan niet-rokers. Maar dat wordt dan weer ruimschoots gecompenseerd door de zware taksen op tabaksproducten.
Er bestaan ook ethische bezwaren tegen een premieverhoging voor rokers. Het is namelijk niet rechtvaardig om rokers meer te laten betalen voor de gezondheidszorg, terwijl ze minder kosten. Waarom zouden ook mensen die veel alcohol drinken, of ongezond eten niet extra moeten betalen?
Volgens het artikel is het dan ook niet verantwoord om rokers meer te laten betalen voor hun gezondheidszorg.
verschenen op : 25-02-2013’
Zou het kunnen dat ze me binnenkort weer rustig laten genieten van mijn sigaretje? Voorlopig heb ik de gezondheidszorg niets gekost (nee, ik lieg: ik moet druppels tegen glaucoom in mijn ogen doen elke avond, maar dat is dan ook het enige) maar ik merk dat als ik gespeend word van mijn sigaretjes, ik de neiging heb om dat genoegen te vervangen door snoepen (liefst zo zout mogelijk, en… als het niet anders kan, zoet, wat me eigenlijk niet zo fel ligt).
Vandaag, bij onze dochter, had Roger (zelfs hij!) commentaar op het feit dat ik even buiten een sigaret ging opsteken. Ik begon te vertellen over hoe gezellig het vroeger was, toen iedereen rookte, maar mijn dochter zei, lachend: ‘Ja, het is mijn fout dat je naar buiten moet! Zou je geen stuk fruit eten in de plaats?’ en ik stopte met mijn betoog. Terwijl ik buiten die sigaret rookte, kreeg ik echter een immens heimwee naar vroeger, toen tabak nog bij de toegestane geneugten hoorde. En je daarvan kon genieten terwijl je van een glas wijn nipte. En ik zag in mijn hoofd mijn vader terug, met constant zijn pijp in de mond!
Ik geniet echt van mijn sigaret (en vroeger nog meer van de pijp of de sigaartjes waarmee ik begon te roken), veel meer dan van taart, gebak, snoep of een ijsje. En zelfs meer dan van chips, worstjes, of andere aperitiefhapjes! Maar het mag nergens meer… Behalve, gelukkig, thuis (maar hoe lang nog?).
Zal ik door mijn roken vier jaar minder lang leven? Dat kan, maar is dat zo erg?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten