Daarstraks, op de bus in Luik, stond een jonge man zijn plaats af aan ons licht gehandicapte heemkunde-lid. Daarna stond die man erop zijn pas verkregen zitplaats aan mij af te staan. En hij legde uit (in het Frans) aan de beleefde jongen: ‘Vous avez été poli, moi, j’essaie d’être galant’. Het knipoogje van de jongeling wees erop dat hij de nuance begreep.
Deze avond bedacht ik dat ik Roger heel vaak zijn gebrek aan “galanterie” tegenover mij verwijt (meestal als hij tijdens een wandeling honderden meters voor mij uit “crost”) 
Is Frans dan toch subtieler dan Nederlands?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten