De nochtans aan de schoolpoort heel enthousiaste Elena vertelde me vandaag onderweg naar Lutti dat ze toch een beetje moe was.
Bij de onthaalmoeder kwam Matthias naar ons toegelopen met een brede glimlach terwijl hij riep: ‘Mama!’. Terwijl ik hem oppakte (hij is toch zo’n goedlachse schat!) wees ik hem erop dat wij oma en opa zijn, maar hij bleef de hele middag én mij en zijn moeder “mama” noemen.
Was het dat wat Elena op het idee bracht van haar eerste rollenspel? Ik was haar “mama”, Roger haar “papa” en toen haar echte mama thuiskwam, was zij “oma”.
Matthias ging al gauw een lang dutje doen: al bij Lutti had hij ons moe geleken. Na haar frugaal middagmaal (zij eet echt heel weinig) wilde Elena ook “rusten” maar dan op het terras. Ik (haar “mama” dus, en we waren zogezegd net terug thuis van een reis) installeerde haar op een bank met een deken over haar en ze viel bijna meteen in slaap.
Maar na het vieruurtje hebben we des te meer gespeeld.
Weer rollenspelen, en met de loopfiets, het vliegtuig (dat was vooral Matthias). En gezongen, gedanst… waarbij Matthias telkens vrolijk meedeed!
Nadat onze dochter was gaan lesgeven, konden we ons avondmaal nog buiten gebruiken. Daarna was het badtijd en bedtijd. Matthias lag net in bed toen onze schoonzoon thuiskwam. Elena gaf Roger en mij een hele dikke kus voor ze met haar papa naar haar kamer trok: hij zou vandaag zorgen voor haar “bedverhaaltje”.
Ik heb onze schoonzoon nog even uitgelegd wat hij moest doen met de etenswaren die ik had klaargemaakt, terwijl Roger ik weet niet precies welk karweitje op het gelijkvloers afhandelde en dan reden we naar huis. Waar een heel klein beetje werk op mij wachtte.
Niet echt veel, maar toch voldoende om geen tijd te vinden om jullie mails te beantwoorden, vrienden. Sorry!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten