Een nieuwe stofzuiger of nieuw speelgoed?

Volgend weekend krijgen we bezoek en dus ben ik een beetje aan het schoonmaken (eigenlijk ben ik dat de hele tijd aan het doen: aan het ritme van één kamer per dag - en telkens minstens anderhalf uur mijn rug martelen, ik heb vandaag gechronometreerd! - kan ik herbeginnen als ik rond ben met de schoonmaak).

We hadden twee stofzuigers. De oudste stond op de verdieping: gemakkelijk is dat als je daar moet stofzuigen! De andere (minder oud maar ook al 20 jaar geleden gekocht) stond beneden. Enkele weken geleden begaf de jongste het. Geen stofzuiger meer op het gelijkvloers dus met als gevolg dat Roger die ene die we nog hebben geregeld van boven naar onder en andersom moet verhuizen (als die stofzuiger een beetje vol is, kan mijn  rug hem niet meer aan).

Vandaag, na een korte vertaling, begon ik ons salon onder handen te nemen. Voor het stofzuigen zorgde daarna Roger die dus weer onze stofzuiger van boven naar onder verhuisde. Daarna stelde hij voor: 'Zouden we niet eens gaan kijken naar de stofzuiger die bij Aldi wordt aangeboden? Dat constante verhuizen van die stofzuiger is echt wel vermoeiend!'

Dat deden we dus nadat ik eerst de salon met een dweil had bewerkt en, terwijl de vloer droogde, nog voor een heel korte vertaling had gezorgd.

We kochten een stofzuiger en wandelden daarna even rond in het mooie Borgloon. Bij de begrafenisondernemer zagen we een foto hangen van de moeder van Liliane. We bleven een hele tijd kijken ernaar (ik vermoed dat Roger, evenals ik, herinneringen ophaalde aan de keren dat we haar hebben ontmoet bij Paul en Liliane) en we hebben een poosje getwijfeld: zouden we haar stoffelijk overschot gaan "groeten" of niet?
Uiteindelijk hebben we het niet gedaan: we hebben liever een herinnering aan een levende die is overgegaan dan aan een lijk.

Ik zag er ook een overlijdensbericht van iemand die ik lang geleden in Borgloon heb ontmoet, iemand die mij toen zomaar aansprak, met wie ik even praatte en die ik daarna nooit meer heb gezien. Ze (het was een vrouw) bleek "onverwachts" overleden te zijn in een psychiatrische instelling in de buurt (ik had tijdens die éne ontmoeting al het droevige gevoel dat ze niet helemaal paste in onze maatschappij) en ik vroeg me af of het zelfmoord was geweest.

Hoewel het geen terrasjesweer meer was, hebben we toch bijna een uur rondgewandeld.

Thuis, terwijl ik voor het avondeten zorgde, haalde Roger de nieuwe stofzuiger uit zijn verpakking en, toen ik zei: 'Zet hem maar op de plaats van de vroegere. Morgen gebruik ik wel de oude om de verdieping schoon te maken', antwoordde hij: 'Hé zeg, deze breng ik dan wel naar boven zodat ik die daar kan uitproberen!'.

Net zoals bij nieuw speelgoed: dan is de "verhuismoeite" nooit te veel!:-)

Ik onthoud wel dat Roger daarmee impliciet heeft beloofd morgen de verdieping te stofzuigen!:-)

Deze avond (en ook daarvoor, tussen alle andere werkjes door) heeft Roger nog gewerkt aan de website van de KVLS.  Toen ik ging kijken wat het resultaat was, dacht ik er weer aan het recente bestuur te vragen voor een nieuwe foto te zorgen: op de huidige foto (ik plaats nu wel een link, maar zodra de bladzijde is bijgewerkt is die niet meer van toepassing) staan 3 mensen (ik inbegrepen) die niet meer deel uit maken van het bestuur en één overgegane!