Rustige dag

Rustige dag voor mij omdat Roger mij hielp de salon onder handen te nemen (maar eigenlijk zou ik de schoonmaak al weer van vooraf aan moeten beginnen: dat poetsen van slechts een kamer per dag is dan wel een goed idee voor mijn rug, het zorgt er wel voor dat de eerste kamers al weer vuil zijn als je aan de laatste toe bent).

Open riool in Rijkel

Zicht op  Zepperen

Zicht op de basiliek van Kortenbos (foto's Roger)

Daarna, na nog een wasbeurt, gingen we nog eens wandelen in Rijkel. Deze keer langs de vroegere spoorwegzate waar we lang geleden nog gewandeld hebben. Al mooie bloesems, ook op de wilde kerselaars, maar helaas kon hun parfum niet op tegen de stank van een open riool naast de wandelweg, waar sommige mensen (buurtbewoners of wandelaars?) ook hun afval in blijken te dumpen.

Nog steeds een vrij koude wind: wanneer wordt het eindelijk echt lente?

Terwijl Roger later de laatste kleine takken van onze gouden regen verhakselde, heb ik voor eten gezorgd. Na een overschot van  gisteren (een geïmproviseerde maar lekkere wokschotel met restjes groenten: sperziebonen, boterbonen, erwtjes, wortelen, uien, en daarbij kurkuma, gember en koriander) gezorgd voor het lekkere, ouderwetse "selder en balletjes-recept" van mijn grootmoeder marraine.

Foto Roger

Na nog een beetje lectuur (onder andere dit, mij opgestuurd door die Franstalige vriend die ik slechts één keer heb ontmoet, in Vresse), nog een paar mails beantwoord en de kranten online doorgenomen.

En dat laatste herinnert me aan iets eigenaardigs. Ik had, terwijl Roger in de tuin bezig was en ik nog net niet zou beginnen te koken, gelezen over die bus die geëxplodeerd is in Jeruzalem. Terwijl ik kookte, hoorde ik op de radio dat men nog niet wist of het over een aanslag ging of niet. En tijdens het volgende journaal, toen we aan het eten waren, werd er gewoonweg niets meer over gezegd.