Ik heb vandaag een deel van de verdieping schoongemaakt en terwijl ik dat deed, bedacht ik dat geen hulp hebben in het huishouden zijn voordelen heeft op koude dagen zoals deze. Het was vandaag immers nog veel te guur voor een prettige wandeling en toch heb ik voldoende beweging gekregen! Maar ik moest ook terugdenken aan de persoon die mij ooit uitlachte toen ik het had over mijn huishouden: huishoudwerk laat immers veel ruimte voor bezinning en herinneringen. Eigenlijk had die persoon gelijk: ik ben geen goede huishoudster. Maar ik vind het heel erg dat ik, na mijn studies, zo vaak werd (word?) geconfronteerd met vrouwen die alleen belang lijken te hechten aan dat "schoonmaken".
Maar kom, ondertussen kreeg ik dus voldoende beweging en zo ook voor Roger die Sinterklaas hielp met de staf waar Matthias zo fel naar verlangt. Het wordt een heel mooie staf!
Ik ruimde daarna wat op, beantwoordde een paar mails, maakte een heel kleine vertaling, kookte en keek na het avondeten naar enkele afleveringen van "Zeg eens Aaa" (ik had gisteren nog naar andere afleveringen gekeken na het vertrek van Hendrik).
Wat mij het meeste interesseert in die serie is eigenaardig genoeg de Nederlandse maatschappij die erin wordt weerspiegeld. Als ik mag geloven wat ik zie in de serie en wat enkele Nederlandse vrienden mij ooit vertelden, hechten ze daar nog meer belang dan hier aan een kraaknet huis!😉
Wat voel ik me toch Frans op dat gebied!
Daarna nog enkele verhaaltjes voor het boek van de werkgroep WOI nagelezen.
O ja, en... Edith Oeyen vroeg me in een sms of ik geen kortverhaal heb voor dat speciale nummer van Oostland voor 80 jaar KVLS. Heel vriendelijk was dat, maar helaas, nee: ik heb geen tijd!
Het opmerkelijkste dat ik vandaag meemaakte kwam echter van mijn van Zeger gekregen smartwatch. In het begin had ik de neiging die samen met mijn smartphone op te laden maar al gauw merkte ik op dat de smartwatch veel langer kon zonder nieuwe lading en laadde ik die horloge dus niet meer systematisch samen met mijn gsm op. Ik vroeg me wel af hoe ik zou weten wanneer ik die smartwatch moest opladen en bedacht al een scenario waarbij die ineens het uur niet meer zou aangeven en ik dan maar een paar uur zonder horloge zou zitten (tenzij dat thuis zou gebeuren, dan heb ik immers nog mijn gewone horloge van Roger gekregen in, denk ik, 1994).
Ik dacht verkeerd! Deze ochtend, tijdens onze brunch, voelde ik mijn smartwatch trillen. Niet om een berichtje aan te kondigen, maar wel stond er op het scherm dat ik deze avond het toestelletje moet opladen! Ongelooflijk én heel praktisch!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten