Nog steeds heel moe na een mooie dag

Roger en ik hebben heel weinig geslapen (vorige nacht nog een lang telefoongesprek met iemand die zich niet zo gelukkig voelt en deze ochtend al om 6 uur wakker gemaakt door kleine Eva).

Toch werd het een heel mooie dag. Elena en Matthias hebben heel veel gespeeld, vooral rollenspelletjes (hij was Sinterklaas, zij de fee van de nacht die nog vaker dan Sinterklaas cadeautjes bracht) waarin ze het nieuwe speelgoed betrokken.

Foto's Roger

Eva is vooral bezig geweest met haar muzikaal spelletje.
We gaven het haar zelfs mee naar bed voor haar dutje en dat hielp: we hoorden haar via de babyfoon even "muziek maken", kraaien, en dan rustig ademen. Ook hoorden we op die manier meteen wanneer ze weer wakker werd: ze zette dan weer een van de muziekjes op.

De kindjes hebben heel goed gegeten, behalve deze avond wat Elena en Matthias betreft.

Foto's Roger

Vorig weekend had ik voor Hendrik een stoofschotel van everzwijn klaargemaakt. Vandaag bereidde ik hetzelfde recept met hinde. Ik wilde immers vergelijken om daarna te beslissen wat ik met kerstmis zou klaarmaken. Het wordt everzwijn, hebben onze dochter, schoonzoon en wij besloten: de smaak ervan is meer geprononceerd.
Maar zelfs hinde vonden de kindjes niet echt lekker: voor hen wordt het dus wat anders met kerst.
In feite hebben ze deze avond dus hun buikje gevuld met wortel-tomatensoep en brood.

Vlak voor de kindjes en hun ouders zouden vertrekken, een telefoontje van Nany: ze kan nog steeds mijn tante Mathilde niet bereiken en maakt zich steeds meer zorgen. En de schoonzus van haar neef (in de betekenis van "cousin"), die bij die neef en zijn vrouw (haar zus dus) woonde, is onlangs overleden op 101 jaar.

Dat telefoontje heb ik kort kunnen houden: je kunt immers moeilijk telefoneren terwijl je mensen vaarwel kust.

O ja, die halssnoer moest ik wel teruggeven aan Elena!😊