zondag 20 mei 2018

Genoten maar vergeten foto's te maken

Hoewel de kindjes me al om 5 uur wakker maakten (ik slaagde erin ze tot 7 uur in bed te houden - maar sliep zelf niet meer) en ik me dus heel moe voelde vandaag, genoot ik zo van al onze bezigheden dat ik zelfs vergat foto's te maken.

We begonnen de dag met een stevig ontbijt, daarna werd het spelen en naar een filmpje kijken. Eva werd moe en ging een ochtenddutje doen (ze had uiteraard veel te weinig geslapen vorige nacht). Rond de middag maakte Roger haar wakker en bakte ik speltpannenkoeken.

Na nog wat spelen, reden we naar Stephane Malais (het "cafeetje met de vissen") om er een ijsje te eten (afijn, de kindjes: Roger en ik namen een biertje en een wijntje). Helaas, Stephane mag geen ijsjes meer verkopen van de een of andere inspectiedienst en dus dronken Elena en Matthias een cola. Eva dronk een beetje water, ontdekte de visjes en, samen met grote broer en zus, een kikker aan de rand van de vijver.
Eva was echter weer moe en dat vertaalde zich in een beetje lastig worden: vooral (zonder voor ons duidelijke reden) mokken. We reden dus terug naar huis waar ik gelukkig nog ijsjes had en ik dus mijn belofte kon nakomen. Eva echter wilde haar ijsje niet. Roger legde haar in bed en ze sliep meteen in.

Elena, Matthias en ik speelden nog even buiten met balletjes en lege blikken.
Daarna was het tijd om te koken. Spinaziepuree, waar Roger voor elk van ons een eitje bij bakte. De kindjes aten opvallend goed en Eva vroeg zelfs een dubbele portie. Ik kreeg tijdens de maaltijd een telefoontje van dochterlief. Elena en Matthias vertelden een beetje over hun dag maar de anders zo spraakzame Eva had daar geen tijd voor: ze wilde verder eten.

Na nog een sojapudding voor elk van de kindjes, zouden we nog eens "Mens erger je niet" spelen. Op een zeker ogenblik leek Matthias te zullen verliezen en hij begon te wenen (deze keer vond Eva het voldoende de teerling te gooien als het haar beurt was, een pion verzetten vond ze niet nodig). Ik dreigde weer het spel op te bergen als iemand niet tegen zijn verlies kon. Kort daarna haalde Matthias mij in en ik deed ook alsof ik huilde en boos was omdat ik zou verliezen. Dat leken de kindjes heel grappig te vinden: 'Je maakt een grap hé, oma!'
Elena won, Matthias "won als tweede" en ik verloor.

Volgde het avondritueel: toilet, voorlezen, enzovoort. Weer wilde Eva eerst zelf voorlezen (en dat is echt grappig: ze bekijkt de prentjes en verzint een verhaal rond wat ze ziet. Terwijl ze "leest" kijkt ze alleen naar de tekst - en haar broer en zus werpen mij dan soms een blik van: "wat is ze schattig en grappig, ons zusje!").
Uiteindelijk las ik het einde van het verhaal van gisteren voor en wenste ik de kindjes goede nacht.

Weer hebben ze echter nog meer dan een uur liggen lachen en babbelen. Ikzelf wilde even mijn ogen sluiten maar slapen lukte niet met al het lawaai dat ik hoorde via de babyfoon.

Ik hoop zo dat ze morgen iets langer slapen!

O ja, interessante conversaties gehad met Elena, onder andere over dromen. Ik had gelijk: haar dromen zijn ook heel realistisch... en net als ik heeft ze soms "vervolgdromen"!

En... mijn vermoeden van gisteren was juist: we hebben dat boek gekregen van Maj en Charlie.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten