Na ettelijke uren boekhoudwerk (nog facturen, verzendingen, naar de post gaan, … voor mezelf en de KVLS) gingen we deze middag eindelijk nog eens op bezoek bij onze familiezieke. Ze verblijft nu in een revalidatiecentrum in Herk de Stad.
Toen we eindelijk haar kamer hadden gevonden, bleek zij, met haar man en dochter, net van plan naar de cafetaria te gaan. Ze was heel goed gezind (het gaat opvallend beter met haar) en lachte heel veel.
We vergezelden ze, en werden in de cafetaria vervoegd door haar schoonzoon, diens ouders en de kleindochter van onze zieke, een heel schattige meid van nu twee jaar en half.
Bij een drankje werd er lang gekeuveld. Onze zieke – nochtans de hele tijd optimistisch – zei me op een zeker ogenblik toch dat ze het beu begon te worden: ze zou zo graag naar huis gaan! Wat begrijp ik haar! En wat moet dat allemaal vermoeiend zijn voor haar gezin!
We waren thuis rond 17:30 uur. Ik heb snel gekookt, we hebben gegeten, ik heb even verder gelezen in dat boek van Bodifée (en vind het zo jammer dat ik zo weinig ken van wetenschap: de conclusies van de auteur zijn ongelooflijk boeiend, maar ik kan op geen enkele manier verifiëren of hij gelijk heeft); en daarna heb ik nog naar een aflevering van Star Trek gekeken: “Elementary, dear Data”. Van in het begin vond ik de aanwezigheid van dat “holodek” op het ruimteschip fascinerend. En deze aflevering, die zich bijna helemaal daar afspeelt, is in zijn geheel echt fascinerend! Roger daarentegen (die na mij dezelfde aflevering bekeek), vond die te ongeloofwaardig. Ik niet!
Hieronder zien jullie een stukje eruit:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten