Ik heb wel begrip voor de mensen die vandaag gekluisterd zaten aan hun tv om te kijken naar de, naar het schijnt, soms emotionele beelden van de troonswisseling.
Maar als je een beetje rationeel nadenkt: is dat niet uit de tijd?
Wij hebben zelfs het radionieuws geen kans gegeven onze dag te verpesten.
Eerst ben ik, nadat ik bij de brunch genoten had van een licht gebakken eitje en van “mijn” mango (natuurlijk kreeg Roger van mij een partje, maar hij wilde niet), een poosje bezig geweest op de pc. Sinds gisteren nacht krijg ik immers op sommige sites (ook op deze blog en die van mijn tante) pop-ups die – ik heb het laten natrekken door Roger, Hendrik en Zeger – (alle?) andere mensen niet zien. Ik vermoedde dat het iets te maken heeft met een virus (ik had gisteren, nadat we thuiskwamen van bij Nany een mail van mijn vriendin – tante dus – Françoise geopend waarin ik een link heb aangeklikt die me voerde naar een site waar ik meteen argwaan voor kreeg).
Ik heb mijn pc dus even gescand op virussen, maar er werd niets verdachts gevonden.
Daarna stelde Roger een wandeling voor. Hij sprak (weer!) over een molen, deze keer in Binderveld. Aan de vlakheid van de streek te zien, behoort die gemeente niet meer tot Haspengouw (of wel?). We vonden die Elsbroekmolen gemakkelijk. Maar foto’s maken was niet echt gemakkelijk, omdat we geen toegang hadden tot de gebouwen. Met een beetje grote lens en acrobatie is het Roger gelukt er toch enkele kiekjes van te maken:
Ikzelf had gehoopt in de buurt van een molen schaduw te vinden, maar nee, we liepen vandaag constant in de volle zon!
We liepen nog een weg in, in de hoop aan de achterkant van de gebouwen te geraken, zonder succes.
Wel kwamen we een kasteeltje tegen, voorafgegaan door een vrij grote vijver.
We eindigden onze wandeling aan de kerk:
en stapten terug naar de auto waar we heel bezweet aankwamen.
Onderweg naar huis stelde Roger voor iets te gaan drinken in Chateau de la Motte. Helaas was er weer eens een wielerkoers aan de gang (zat dan toch niet iedereen voor zijn tv? 
Terwijl thuis mijn linzensoep stond te sudderen, zocht ik nog naar wat er kon gaande zijn op mijn pc. Na lang zoeken, ben ik ervan overtuigd dat ik dit virus heb binnengekregen. Er volgden nog enkele mailtjes met Hendrik aan wie ik dacht nog eens de controle op afstand van mijn pc te verlenen, maar na een poosje antwoordde hij niet meer (hij zal wel zijn avond gezellig beëindigd hebben met Anneke, en dan wil ik niet aandringen). Te meer omdat het virus niet gevaarlijk lijkt zolang je niet blindelings klikt op elke link – die dus alleen mensen zien die het virus te pakken hebben.
Na een glaasje Montilla genoten we op ons gemak van onze linzensoep en las ik daarna even in dat boek over Lambert Swerts, de vader van Emmy.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten