Roger wilde deze middag een wandeling maken in Lauw, maar omdat de wandelweg die we onlangs kort volgden en die we nu inreden met de auto geen lus bleek te vormen en er nergens uitwijkplaatsen waren voor ons voertuig, reden we verder tot aan de grens van Thys om daarna in Otrange terecht te komen. Die twee dorpen liggen in Wallonië.
Lauw (een Limburgs dorp), Otrange en Thys liggen op de taalgrens. In Otrange parkeerden we de auto en liepen we de “Ormerlingenstraat” in. Vlaamse straatnaam, want die straat ligt al op het grondgebied van Lauw. We wandelden dus echt op de taalgrens!
Door de velden wandelden we op een dik uur terug naar het dorp (Otrange dus) waarvan we in de verte de kerk zagen en waarop we ons oriënteerden.
Even volgden we een “rue du Brouk”, op het grondgebied van Thys (deelgemeente van Crisnée).
Eigenaardige naam, want het woord “Brouk” bestaat niet in het Frans. Eigenlijk hebben ze geen woord voor “beemd”. In Otrange is er zelfs een straat die heet “rue des prés” (Weidenstraat) terwijl die “weiden” beemden zijn.
Dus denk ik dat ik mag concluderen dat die “Brouk” uit het Nederlandse (of het Limburgse?) “broek” is overgenomen.
Roger legde me trouwens uit dat het gebied vroeger tot Limburg behoorde.
We liepen een weg in naast de Jeker, die uiteindelijk uitliep op nog een smaller pad met vrij veel modder (zeggen dat ik gewoon mijn “wandelsandalen” had aangetrokken omdat ik dacht dat ploeteren niet aan de orde zou zijn 
Het was wel heel mooi in die beemd!
En nee, ik schrijf niets over de troonwissel (sorry, vrienden die daar even over begonnen)! Mij interesseert dat niet. Hoewel…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten