Toen we haar afhaalden, begon Elena meteen te vertellen over morgen; dan zou ze verkleed naar school gaan. Ze had een roze jurk gekregen, en een kroontje, een tasje, schoentjes met hakjes (gevaarlijke klompen merkte ik later op!) en een toverstaf.
Bij Lutti troffen we een slapende Matthias aan. Ook tegen Lutti vertelde Elena over haar roze jurk. Toen wij haar vroegen of ze zich in een fee zou verkleden, werd ze bijna boos om zoveel onoplettendheid: ‘Nee, in een roos kleedje!’
Uiteraard werd Matthias onderweg wakker en hij wilde aan tafel dus ook brood en yoghurt, net zoals zijn zus. Wat kan die toch ongelooflijk veel eten zonder dik te worden. En toch is hij rustiger dan Elena.
Tijdens de maaltijd begon onze dochter over het overlijden van Paco de Lucia. Ze wist niet wie dat was (maar wist wel dat wij van Flamenco houden). Roger en ik vertelden haar dat wij niet hoog opliepen met die “artiest” (en we zijn niet de enigen!).
Uiteindelijk ging Matthias toch een dutje doen, Elena volgde hem (nadat ik had verteld over Hansje en Grietje) maar stond vrij meteen alweer op.
Nadat ze wat voor de tv had gehangen (“filmpjes kijken” en half in slaap vallen) heeft ze heel druk “dokter” gespeeld met haar poppen en begon ze daarna poppetjes tot leven te brengen. Schattig hoe ze tegen zichzelf verhalen vertelde!
Daarna volgde een vieruurtje samen met een weer wakkere Matthias, nog spelletjes met opa terwijl ik kookte en tussendoor af en toe Matthias hielp in zijn zeldzame pogingen om te stappen. Het lijkt wel of die grote jongen het verder proberen niet echt nodig vindt: al kruipend komt hij snel genoeg waar hij wil zijn!
O ja, ik schreef hierboven “grote jongen”: toen ik daarstraks naar Matthias verwees als naar de “kleine jongen” (verordening van Elena onlangs, want ‘grote jongens gaan naar school en zijn kleuters’), wees Elena mij terecht: ‘Kijk eens naar Matthias, oma! Hij is al een grote jongen!’ Goed dat ik het weet!
Roger en ik vertrokken vlak na het avondeten: Roger had deze avond een bestuursvergadering van Heemkunde Groot Heers. Eigenlijk werd die bestuursvergadering voorafgegaan door een (naar het schijnt interessante) vergadering met Rombout Nijssen waar alle leden mochten op aanwezig zijn, maar toch vond ik het verstandiger als Roger mij eerst thuis zou afzetten: wat moest ik anders doen in dat lokaal tijdens de bestuursvergadering?
Thuis zette hij onze broodoven nog aan het werk voor hij verder reed naar Heks.
En ik heb nog wat genoten van “L’oeil du lapin” van Cavannas, en vond een reactie van een mij onbekende Spanjaard op mijn post van 10 november 2012. Met een interessante verwijzing naar zijn blog over onder andere border collies.
O ja, Roger krijgt bij onze dochter meer tijd dan ik om de krant door te nemen. En hij viel op een bericht dat mij erg verontrustte:
1500 euro boete als je die depotplicht niet nakomt: vreselijk! De beide keren dat ik in Nederland uitgaf (en de uitgever dus niet zelf voor dat depot zorgde), kreeg ik een brief toegezonden om me eraan te herinneren dat ik niet aan die plicht had voldaan!
Leuk die verkleedperikelen. De mijne is dit jaar een zwarte kat, net zoals onze kat Nemo.
BeantwoordenVerwijderenIk heb het gezien: prachtig!
Verwijderen