‘Zullen we nu dan maar die houtblokken verder opruimen?’ stelde ik voor na onze brunch (met de moed der wanhoop, want ik had al een zware week achter de rug en die rug van mij geniet niet van dat soort karweitjes). Roger herinnerde mij eraan dat zondag voor mij zoveel mogelijk rustdag is. Hij had natuurlijk gelijk maar volgende week staat onze agenda weer vol klusjes en verplichtingen… En voor de meeste mensen betekent in de tuin werken (zeker met het bijna lenteweer dat we vandaag kregen) immers “ontspanning” of niet? En daarbij: wanneer doen we dat dan wel, onze tuin opruimen?
Toch gaf ik Roger gelijk en we reden nog eens naar Sint-Huibrechts-Hern. Waar we een dik uur rondwandelden, in en rond het dorp, onder, echt waar, een lentezon. Het mooie weer en de prachtige streek hadden veel wandelaars aangetrokken en toch was het vrij rustig en stil. We hoorden enkel soms het roepen van een roofvogel, het gekraai van hanen, heel vaak het krassen van kraaien en het tjilpen van kleinere vogels (ik denk dat die ook in de war zijn wat de seizoenen betreft). Heel rustgevende wandeling dus.
Thuis was de “rustdag” voor mij voorbij: ik moest immers koken. Ons hoofdgerecht werd konijn op zijn Vlaams, dus met pruimen. Ik heb de pruimen echter vervangen door Rogers amper gezoete pruimenmoes. En dat bleek echt een goed idee: de verhouding zuur-zoet vond ik beter dan met gewone gedroogde pruimen en de moes maakte eigenaardig genoeg dat ik geen ander bindmiddel nodig had.
Na het avondeten en mijn lectuur in de relax, nog een paar telefoontjes gepleegd (onder andere over Elena en Matthias die hier binnenkort nog even logeren 
En nu (veel te laat, ik weet het) ga ik helemaal ontspannen… met een aflevering van Star Trek!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten