Na een paar uur werken en daarna onze boodschappen viel er op deze weer heel frisse dag nog steeds geen regen uit de donkere lucht: Roger stelde nog eens een wandeling voor in Mettekoven.
Het wandelpad, dat we daar meestal volgen, bleek “afgesloten wegens modderoverlast” (we hadden onlangs inderdaad gehoord van een boer uit Mettekoven dat het dorp fel te lijden had onder de laatste regens). Toch waagden we het, en van modder zagen we een hele poos niets. Wel mooie zwarte runderen, weghuppelende konijnen, veel sleedoorn… En een overvloed aan braambessen.
De meeste waren nog niet rijp maar er waren er toch al voldoende klaar voor een vieruurtje. Dat is vroeg, maar verder zagen we ook een hoop meidoornbottels: die zijn er ook te vroeg.
‘We moeten dat onthouden en hier binnenkort braambessen komen plukken’, stelde ik voor terwijl vooral Roger zich eraan tegoed deed (hij houdt van vruchten die net niet rijp zijn).
‘Probeert iemand ons deze wandeling te ontraden omdat hij al die braambessen zelf wil komen plukken?’, lachte hij terug.
Inderdaad, we kwamen maar geen resten van modderstromen tegen…
tot een dikke tien minuten later:
Hinderlijk voor ons was dat echter helemaal niet! Op een goede drie kwartier maakten we de lus naar “centrum Mettekoven” rond waarbij we aan het einde in een veld nog opvallend veel doornappel opmerkten:
Pas toen we weer aan de auto kwamen, vielen er een paar regendruppels.
Thuis was het voor mij tijd om te koken terwijl Roger nog een houten zwaard vervaardigde in zijn houtatelier.
En de tuin… Daar is natuurlijk niet meer in verder gewerkt, maar dat had ik wel voorzien!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten