Regen

Het heeft praktisch de hele dag geregend: geen wandeling. Tussen twee buien door heeft Roger wel noten geraapt en de dakgoten schoongemaakt. Wat haat ik dat als hij daarvoor op die ladder kruipt: omdat ik constant bang ben dat de ladder zou verschuiven en hij zou vallen, hou ik tijdens dat uurtje de ladder vast (hoewel ik weet dat ik die toch niet zou kunnen tegenhouden) én mijn hart.

Voor de rest nog wat gearchiveerd voor de KVLS en op een oude foto gevallen met daarop, naast bekende mensen, ook voor mij onbekenden (Edith, die ik een mail stuurde, wist er wel raad mee, alleen kon ze me geen jaartal geven – mij lijkt het een kiekje van héél lang geleden).

Ondanks het feit dat ik voor mijn doen veel te lang aan telefoon heb gehangen (onder andere met Nany) nog tijd gevonden om te lezen. Nog steeds Henri Troyat. Wat schrijft die toch goed! Ik bedacht dat de meeste mensen waarschijnlijk niet merken hoe zeer hij heeft nagedacht over zijn zinswendingen, zijn metaforen enzovoort: ze lijken zo vanzelfsprekend dat het geheel heel natuurlijk overkomt en vlot leest. Maar… als je iets of wat kent van tekstanalyse, zie je dat over elk woord en elke zin is nagedacht. Zo hoort het natuurlijk: in het resultaat mag al dat werk niet meer voelbaar zijn.