Nadat ik voor de was had gezorgd (jawel, het is eigenlijk de machine die wast) zouden we vandaag onze boodschappen doen: naar Sint-Truiden rijden, de tabakswinkel, Lidl, Aldi en Colruyt aandoen.
‘Zou ik niet ook naar de kapper gaan?’, vroeg Roger onderweg. Waarom niet, vermits thuis toch geen vertaalwerk wachtte en het zo snel gaat, die knipbeurt bij coiffeur “Atlas” in Sint-Truiden.
Nadat zijn haar was geknipt, vond Roger dat ik nieuwe schoenen moest hebben. Hij heeft gelijk: de schoenen die ik kocht in 2013 en die ik sindsdien praktisch elke dag draag (als ik tenminste geen sandalen of iets geklede schoenen aantrek) zijn echt versleten.
Wij dus naar een schoenenwinkel met heel veel keuze. Maar… Ik hou echt niet van kleren of schoenen kopen, en dus liep ik zo wat verveeld rond in de winkel, niets vindend dat mij echt aanstond, tot Roger (gelukkig houdt hij wel van shoppen en kent hij mijn smaak) ineens zei: ‘Zou je deze niet willen?’
Ja, die stonden mij echt aan (eigenlijk zocht ik in 2013 al zulke schoenen, maar toen had ik absoluut geen tijd om verder te shoppen, aangezien Roger op mij wachtte in het ziekenhuis en het daarbij ook nog pijpenstelen regende). Roger kent ook mijn maat, haalde die eruit, liet mij de schoenen passen, ze pasten en we passeerden langs de kassa. Het toppunt is dat mijn nieuwe schoenen de helft goedkoper zijn dan het paar dat ik in 2013 kocht. Maar ja, nogmaals, toen was ik heel erg gehaast.
Daarna begonnen we aan onze feitelijke boodschappen en die nemen elke week toch wel enkele uren in beslag. Het gevolg was dat we pas rond 17 uur thuiskwamen en dat het voor mij bijna tijd was om voor het avondeten te zorgen terwijl ik eerst zinnens was na onze boodschappen het terras en de badkamer onder handen te nemen.
Na het avondeten (wortelsoep gevolgd door een wokgerecht met lekkere oestersaus) en mijn uurtje lectuur op papier heb ik eindelijk enkele mails beantwoord die al wachtten van voor ons vertrek naar onze vrienden in de Ardennen.
Dat bracht me tot na 22 uur: veel te laat om nog verder te werken in het huishouden! Dat wordt dus werk voor morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten