Tijdens de vergadering van de werkgroep WOI deze ochtend kwam er een vertaling aan. 6 volle A4-bladzijden tegen ten laatste morgenavond. Zou ik die aannemen of niet, vroeg ik me af: na de vergadering gingen we immers "babysitten" in het Leuvense.
Ik besloot uiteindelijk de vertaling te maken: als we vroeg genoeg naar huis terugkeerden deze avond zou ik de tijd hebben om vandaag nog voor een "eerste worp" te zorgen. Nalezen zou dan voor morgen zijn.
We mochten nog eens oefenen in het "ontsluiten" van voorwerpen die we gebruikt hebben voor ons boek. Het ging nog iets beter dan vorige week. Binnenkort werken we individueel en komen we nog maar af en toe samen om ons gedane werk te evalueren.
Om 11 uur stipt reden we naar het Leuvense. Eerst de groten van school afhalen. Elena stond ons weer op te wachten, had veel te vertellen, en ging met ons op zoek naar Matthias. Deze laatste was op de fiets naar school gereden maar die fiets kregen we niet in onze koffer. Traantjes: Matthias liet zijn fiets niet graag achter, hoewel Roger beloofde die te gaan halen nadat hij ons allemaal thuis had afgezet (als hij de achterbank van de auto neerklapt, is er wel plaats voor die fiets).
We hadden allemaal honger, dus (om tijd te winnen) liet ik, bij onthaalmoeder Lutti, Roger in zijn eentje Eva afhalen terwijl ik met de groten in de auto bleef.
Zodra Eva in de auto zat, begon ze onbedaarlijk te wenen: bleek dat haar knuffel in haar tas zat en die tas stond in de autokoffer. Ik kon daar uiteraard niet aan... en Eva heeft gehuild tot ze thuis haar knuffel kreeg.
We aten (buiten, zo mooi weer was het!) nadat Roger de fiets was gaan halen, Eva ging een dutje doen, de twee anderen speelden (vooral met buurmeisje Anna). Ik ruimde de tafel af, speelde even mee... tot de ijscoman langskwam. Roger wilde de kinderen een ijsje trakteren maar de oma van Anna drong aan om zelf te betalen.
Op een zeker moment hoorde ik gestommel op de trap (ik had niets gehoord via de babyfoon): Eva - die nu in een "groot bed" slaapt - was stilletjes opgestaan en kwam naar ons toe. Ze ging spelen met de anderen terwijl ze (en daarna ook Matthias) af en toe een paar druiven kwam eten en wat drinken.
Het werd tijd voor Elena haar zwemles. Roger bracht haar. Matthias (die nu een eigen kamer heeft) wilde absoluut even daar spelen. We trokken er naartoe met Eva en hebben daar zeker een uur gespeeld met knuffels die we van alles lieten beleven.
Roger en Elena kwamen terug en ik begon het avondeten te bereiden. Schoonzoon kwam thuis, we aten en vlak daarna vertrokken Roger en ik terug naar Haspengouw. 'Jammer', zei Eva toen ik haar een afscheidskus gaf. Tja, we hadden ons dan ook heel goed geamuseerd in de kamer van Matthias! Elena leek het jammer te vinden dat ze er niet bij was om de "avonturen" van de knuffels mee te maken.
Om 20 uur begon ik aan de vertaling (nadat ik de wasmachine in gang had gezet: van de job "huishoudster" geraak ik nooit af!).
Ik was klaar met mijn "eerste worp" om 23 uur. Maar... nu ben ik wel echt heel moe!
En toch moet ik nog even de was te drogen hangen! 😒
Geen opmerkingen:
Een reactie posten