Na enkele huishoudtaakjes en een bezoek aan de apotheker waar we de vader van onze achterbuur ontmoetten (we hebben afgesproken: heel binnenkort gaan we de schilderijen van zijn echtgenote bewonderen), een wandeling in Kerniel.
Deze keer aan de andere kant van de steenweg dan waar het klooster van Colen ligt. Ook bijzonder mooi, jammer dat we geen foto's hebben gemaakt.
Na een lus van ongeveer 40 minuten besloten we iets te gaan drinken in de "Vallei van Colen" (wijn voor mij omdat ik het bier van Wilderen persoonlijk niet het lekkerste vind).
De laatste keer dat we daar zaten, bedacht ik dat we misschien daar eens naartoe konden met vriend Karel. Ja, maar... toen zaten we op het terras. Vandaag vond Roger het daar te fris voor. We zaten dus binnen... en daar stond de radio aan. Dus niet geschikt voor Karel die vooral stilte en rust verlangt!
In de "Vallei van Colen" worden onder andere "Limburgse vlaaien" en "seizoentaarten" verkocht. We vroegen aan de uitbater wat het verschil is tussen die twee maar de uitleg vonden we niet bevredigend.
Terwijl we genoten van onze drank kwam er een vertaling (tegen morgen) aan. Daar heb ik dus het grootste deel van de avond aan besteed (na een telefoontje naar Wiemla - moeder van Debby - die, dat wist ik, iets wilde bespreken met mij, en nadat ik voor het avondmaal iets heel lekkers had in elkaar geflanst met restjes*).
* Ik had een slaatje gemaakt met witloof, kerstomaatjes, sjalotten, avocado, scampi, bieslook, notenolie en sherry-azijn.
donderdag 5 april 2018
Vallei van Colen
Labels:
café,
Haspengouw,
Huishouden,
Kunst,
Maatschappij,
recepten,
uitstappen,
vertalingen,
vrienden
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten