Twijfelen

Ik schreef onlangs dat ik voor mijn vormsel de "keuze" kreeg: wilde ik Christen blijven of niet? 

Ik weet nog dat ik daar serieus heb over nagedacht maar nu weet ik ook dat ik toen, op mijn 10 jaar en half,  enkel de keuze had tussen "Christen" of "niet gelovig". En "niet gelovig" betekende (dat wist ik toen), dat ik enkel materie was en na mijn kort "bestaan" hier op aarde gewoon in het "niets" zou verdwijnen. Alsof ik nooit had "bestaan". Eigenlijk is er dan niet echt sprake van "vrije keuze", hé? Welke puber zou niet passen voor de "vergeetput"?

Pater Inghels (onze pastoor in Matadi die later een van mijn beste vrienden werd) vertelde tijdens de catechese echter wel (maar in mijn herinnering heel vaag) over andere manieren om niet in die "vergeetput" te geraken na de dood. Ik herinner me heel vaag allusies naar andere "religies" maar het is allemaal te lang geleden en ik was nog te "klein". 

Wat ik me wel heel goed herinner is dat Marcel Inghels zei dat volgens hem Jezus heeft gezegd dat hij "een weg is naar de waarheid en het leven" (en dus niet "de weg"). 

Ik blijf daarover nadenken en me vragen stellen. En ben heel blij dat vriend Marcel zaliger mij heeft geleerd dat je na elke beslissing verder vragen mag stellen over de waarde van die beslissing. Dat je dus mag blijven twijfelen!