Toen ik deze middag vertrok, was het heel koud voor het seizoen: 4°C. In de zon was het te doen, maar daarbuiten kon je een jas en andere winterse attributen goed verdragen!
Ik liep in Sint-Truiden van het station naar de intensieve afdeling van het ziekenhuis op net geen 25 minuten (waarvan zeker 5 minuten in het ziekenhuis zelf), wat mij veel korter leek dan toen Roger daar meer dan 10 jaar geleden nog eens lag! Toch voelde ik aan mijn knieën en mijn heupen dat ik gisteren een beetje had overdreven met stappen!
Roger leek het goed te maken (goed genoeg in elk geval om weer te kafferen op televisieprogramma’s waar hij gisteren avond uit verveling had naar gekeken) en ik vernam meteen dat hij vandaag nog naar een eigen kamer zou verhuizen.
Wanneer dat precies zou gebeuren kon men mij niet zeggen, maar ze zouden me meteen bellen op mijn mobieltje als het zover was. Wat inderdaad gebeurde rond 16:30 uur. Wat een verschil met destijds in Gasthuisberg (bij Leuven). Daar heb ik een hele dag gelummeld en uiteindelijk heeft onze schoonzoon nog moeten helpen Roger zijn bed naar een aparte kamer te verhuizen! Een dik pluspunt voor dit ziekenhuis!
Ondertussen heb ik in dit ziekenhuis natuurlijk ook drie uur doelloos rondgehangen. Ik ging eerst iets eten in de cafetaria en merkte dat de dagschotel die ik had genomen dezelfde was als wat Roger kreeg als middagmaal. Ikzelf vond het gewoon slecht. Een vette worst (wat Roger nu zeker niet zou moeten eten!), rode kool en appel waaraan veel te veel suiker was aan toegevoegd en voorgekookte aardappelen, dat proefde je! Ik heb meer dan de helft niet opgegeten! Later keek ik op de kamer van Roger naar zijn “menu” omdat ik me afvroeg of hij dan tenminste nog een stuk fruit had gekregen als toetje. Nee hoor, rijstpap (die hij niet lust)! Op die drie dagen heeft hij nog geen enkel fruit, en als dessert alleen pudding en rijstpap gekregen! Niets om over naar huis te schrijven en ook niets om toe te voegen aan een gezond dieet! 
Dat betekent dus weer een punt minder in mijn beoordeling van “Sint-Trudo” in Sint-Truiden!
Ik ontmoette die vrouw van gisteren niet vandaag tijdens dat rondhangen van mij, maar wel een vroegere schepen van Heers (ook lid van Heemkunde). Die me een eigenaardig verhaal vertelde over zijn vrouw die onlangs in dat ziekenhuis werd opgenomen. Ze zou serieus allergisch gereageerd hebben op een van de medicijnen die ze kreeg. Bij haar ontslag kreeg ze toch datzelfde medicament voorgeschreven, waarvan ze weer in shock ging en toen ze hun huisarts vertelden over die eerste keer in het ziekenhuis, antwoordde die dat hij daar niets van wist: dat stond niet in het relaas dat hij kreeg van het ziekenhuis! Later confronteerden ze iemand uit het ziekenhuis met de zaak, en die antwoordde doodgemoedereerd dat een huisarts niet alles hoefde te weten van wat er gebeurt in het ziekenhuis! Oei! Tweede minpunt in mijn beoordeling van dat ziekenhuis!
Om 16:30 uur mocht ik dus naar de kamer van Roger. Mooie, hoewel niet al te ruime, kamer. Terwijl we daar zaten te keuvelen nadat ik zijn spullen had in de kasten geschikt, kreeg hij zijn avondmaal: brood, margarine, gekookte ham maar weer geen fruit, wel weer rijstpap (die ik dus maar zelf opat vermits Roger daar een hekel aan heeft).
En ja hoor (voor iedereen die vandaag een mailtje stuurde), Roger maakt het goed!
Ik liep deze avond te voet terug naar het station waar ik heel gauw een “beltaxi” had. Waarvoor ik deze keer 0,90 euro betaalde: ik kan echt niet uit aan die prijzen! We waren met vier reizigers in die taxi en de meesten moesten in Heers zelf zijn. Ik vroeg aan de bestuurder of hij mij naar hier kon brengen: dat ging, maar aan gewoon taxitarief. En dat bleek 6 euro te zijn voor een afstand die ik op een half uur afleg te voet. Duur, maar ik had het er voor over: het was deze avond ijskoud (zeggen dat de lente vandaag begint!) en mijn knoken deden echt pijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten