Over mijn domheid

Roger vertelde me (eerst gisteren avond - maar toen luisterde ik niet echt naar hem, ik was immers heel slecht geluimd -  en deze ochtend opnieuw), dat verder stofzuigen in de toekomstige bibliotheek voorlopig geen zin heeft. Hij moet er immers nog enkele werkjes verrichten die vervuilend zijn: ik zou twee keer werk hebben. Inderdaad, een plafondbalk is beschadigd door de stutten die ons huis moesten rechthouden terwijl een deel van de voorgevel doorgezaagd werd, er moeten nieuwe vensterbanken komen aan de buitenkant, en een deel van de binnenmuur heeft ook afgezien. Hij heeft dus absoluut gelijk en ik geef toe dat ik weer eens heel dom was!

We hebben vandaag dus samen een deel van de rest van het huis onder handen genomen (en daarbij heeft Roger zo fel geholpen dat ik mijn rugpijn nog maar amper voel) en zijn daarna gaan zoeken hoe we die vensterbanken konden vervangen. Eerst bij een “Doe-het-zelf-winkel”. En daar hadden we al meteen onze twijfels bij wat ons werd voorgesteld. Daarna gingen we naar het bedrijfje dat onlangs hier voor een  paar nieuwe ramen heeft gezorgd. Daar werd ons gezegd dat de meeste kunststoftabletten niet geschikt zijn voor buiten (en toch wilden ze ons die dus verkopen in die eerste winkel!). Uiteindelijk vonden we bij een houthandelaar wat we dachten nodig te hebben. Ik vertel later wel of we het gekocht zullen hebben of niet.

Dat betekent wel dat Roger het zelf zal moeten doen, en dat maakt me een beetje bang. Er was een tijd dat hij echt opging in zijn verbouwingswerken maar nu lijkt het allemaal te zwaar voor hem.

Deze avond vroeg ik hem wat zijn plannen waren: welk werkje zou hij eerst uitvoeren? Zijn antwoord was dat hij, in tegenstelling tot mij, niet houdt van “plannen”. Ik wist het,  had er moeten aan denken, want als ik hem opjaag, moet ik meestal nog langer wachten! Wat ben ik toch soms dom!!!

En ik die droomde van een bibliotheek die met Pasen zou klaar zijn!