Onlangs zochten Roger en ik naar de titel van een Franse film die we wilden herbekijken.
Vandaag heeft Roger die teruggevonden. Het ging over "Cours Privés" en we hebben de film in onze collectie.
Na een heel rustige dag (enkele keren de wasmachine laten draaien en uiteraard was te drogen gehangen maar voor de rest niet veel gedaan in het huishouden, zelfs niet gekookt, want er waren nog voldoende kliekjes) besloten we nog eens te kijken.
In feite heeft de film ons ontgoocheld. Geen wonder eigenlijk dat we er ons alleen enkele scenes uit herinnerden maar zelfs niet het volledige verhaal. Een veel te trage aanloop, te veel zogenaamde filosofische maar niet realistische conversaties, een verhaal dat moeilijk te distilleren was uit de verschillende scenes, en acteertalent dat we niet echt bijzonder vonden. Eigenaardig genoeg bleven we toch tot het einde kijken.
Nog voor het avondmaal had ik een lang telefoongesprek met Nany. Ze had onze vrienden Denise en Walter op bezoek gekregen. Nany was zo blij omdat Walter een van haar lampen had vervangen. En tante José krijgt dit jaar van haar kinderen een reis aangeboden voor haar 90ste verjaardag! Nany liet goed voelen dat zij dat ook wel zou appreciëren maar helaas, ik vrees dat wij daar het geld niet voor hebben.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten