Naar Nany

We gingen deze middag eindelijk nog eens eten bij mijn moeder Nany en zouden er mijn zus Bie ontmoeten. We waren van plan na het eten onze Matadi-vrienden Lily en Roger Beeckman te bezoeken. Als er daarna nog tijd overbleef, wilde ik even bellen naar vriendin en vroegere klasgenote Denise en/of Matadi-vriend Lieven (we hadden voor allebei iets bij ons).

Bij mama bleek Bie volop aan het koken (broccolisoep, prinsesboontjes en varkenshaasje - heel lekker). Bie schonk me ook vier mooie handtassen die ze niet meer gebruikt. In het terug naar huis rijden zei ik tegen Roger dat ik voortaan zou proberen (zoals een normale vrouw😓), geregeld van handtas te wisselen! Ja, ik moet dat echt proberen. Tot voor kort bezat ik immers "slechts" vier handtassen (wat ikzelf, die de neiging heb constant dezelfde te gebruiken, eigenlijk al heel veel vond), onlangs maakte dochterlief er twee voor mij, wat betekent dat ik er nu tien heb!

Tijdens de maaltijd en nog een poosje daarna wisselden Bie en ik nieuwtjes uit (voor zover dat mogelijk was, want Nany had ook weer heel veel te vertellen😉).

Nany en Bie bekeken ook met veel interesse én emotie de fotoalbums van Nononc die (tante) Françoise mij via de post heeft opgestuurd. De foto's zijn nog steeds niet gescand, dus heb ik de albums mee terug naar huis gebracht na zus en moeder beloofd te hebben dat ze na dat scannen de foto's (digitaal of op papier) zullen krijgen. Ik heb gevraagd aan Roger of ik de foto's niet zelf kan scannen maar de scanner is verbonden met zijn pc!

Tegen 15 uur vertrokken Nany, Roger en ik naar Beeckman (die op de hoogte waren van ons bezoek). Het werd een heel hartelijk weerzien. Bij een glas wijn of bier praatten we over de ziekte van onze Matadi-vriend, over Nononc en schoonbroer zaliger, over het overlijden van de moeder van vriendin Martine, over de broosheid van het leven, over de televisiereeks "Kinderen van de kolonie", over ons leven in Matadi en over onze vroegere Matadi-reünies.

Voor we het beseften, was het eigenlijk al te laat om nog bij iemand anders op bezoek te gaan.
Toch belde ik nog even naar Denise (ze woont niet ver van Nany) terwijl we terug reden naar de flat van mijn moeder. Denise gaf niet thuis.  Dan heb ik maar wat ik voor haar bij me had bij Nany gelaten.
In het naar huis rijden kreeg ik een oproep van mijn vriendin die me beloofde het te gaan ophalen bij Nany. Naar jou heb ik niet meer gebeld, Lieven: met jullie spreken we eventueel af de volgende keer dat we mijn moeder bezoeken!

En dan reden we uiteindelijk terug naar Haspengouw waar ik nog twee keer de wasmachine in mijn plaats liet werken.