Vrijdag 17 juni 2011
Toen Roger deze ochtend de camping ging betalen, kreeg hij een serieuze korting (ik weet niet waarom) zodat er maar 34 euro werd aangerekend voor 3 nachten.
We reden weer richting Plasencia, langs dezelfde dorre vlakte. Weer even opgehouden door de wegenwerken. Daarna reden we richting Madrid en verlieten we Extremadura voor Castilla-La Mancha. Het landschap werd nog “naakter”: geen enkele boom of andere vegetatie meer dan dor gras. Vanaf 13:30 uur wilden we ergens halt houden om iets te eten. Helaas, er zijn praktisch geen parkeerterreinen naast die wegen. Een paar keer namen we een “via de servicios” , omdat daar meestal een tankstation staat waar je ook kunt picknicken, maar telkens kwamen we bedrogen uit.
Uiteindelijk vonden we toch een wegrestaurant langs onze gewone weg. We bestelden twee biertjes (waar we elk een viskroket bij kregen) en een ración champignons met look en ham in olijfolie gebakken. De portie was weer zo groot dat we allebei verzadigd waren.
Na nog een korte halte in Talavera de la Reina kwamen we in Toledo aan. Lang geleden dat we hier nog waren geweest! Ik herinner me de stad als zijnde heel mooi… maar bergachtig! Dat wordt weer klimmen morgen!
Daarna was het nog even zoeken naar de camping. De percelen vallen mee, het sanitair ook, maar de receptioniste vond ik niet zo vriendelijk. En... Het is duur.
In de winkel van de camping vonden we niets dat ons aanstond voor het avondeten, dus reden we even richting stad op zoek naar een supermarkt, die we na een poosje vonden. Maar ook die winkel was duurder dan al de vorige waar we ooit winkelden.
Hier is Wifi, maar je moet weer in de bar gaan zitten. Ik heb dus alleen het nodige online gedaan voor we weer naar onze tent kwamen.
We zitten hier aan de oever van de Taag en voor de eerste keer op deze reis hoor ik tientallen krekels.
Maar ook luid feestgedruis met veel gedreun van bassen in de verte, en dat is minder leuk!
's Avonds laat
De (ruime) percelen worden gescheiden door haagjes. En onze Italiaanse buren staan met elkaar te babbelen over de haagjes heen. Precies zoals bij ons mensen in villawijken soms doen.
De krekels hebben gezelschap gekregen van enkele uilen. En het gedreun heeft plaatsgemaakt voor samenzang. Gezellige sfeer dus.
Deze avond heb ik druk over en weer ge-sms met Nany en de “kindjes”. Over vakantie- en weekendplannen en eventuele afspraken (Antwerpen, Heers, Barcelona en Dénia). Alleen Dénia is voor ons misschien haalbaar volgende week.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten