Toen we deze ochtend de camping gingen betalen, kregen we een visitekaartje van de uitbater. Zodat we desnoods per telefoon konden reserveren als we nog eens daar wilden kamperen.
Terwijl we aan het inladen waren, vielen er al enkele druppels en nadat we betaald hadden, regende het echt.
We namen deze keer de snelweg, richting Valencia. Eigenlijk ongelooflijk hoe dicht de kuststreek bebouwd is in vergelijking met het binnenland!
Tegen dat we vlak voor Valencia naar het Noord-Westen afsloegen, was het weer droog.
En we dwarsten sierras, de snelweg overbrugde leegstaande rivieren. Daarna reden we door een hoogvlakte en vlak voor Teruel zag ik aan de rand ervan weer de typische grijze Aragonese heuvels.
We zijn even van de snelweg af geweest, om in Teruel rond te rijden. Heel mooie stad die we eigenlijk nooit echt hebben bezocht. Ik herinner me dat de laatste keer dat we er even wilden vertoeven, we in de buurt alleen een camping vonden in Albarracin, en dat we uiteindelijk in dat ook wondermooie plaatsje zijn gebleven.
Deze keer keken we weer uit naar een camping om eventueel een beetje nader kennis te maken met de stad, en weer werden we naar Albarracin gestuurd door Eva. Die raad hebben we niet opgevolgd: wij zijn verder gereden richting Zaragoza.
Meer dan een uur later zaten we nog steeds op die immense vlakte. Een kleurencompositie van rood, oker, grijs en toetsen groen. Enkele zeldzame dorpen met een mudejar-toren.
Daarna weer dorre, grijze heuvels met hier en daar een plukje groen. Op de heuvelkam een woud windturbines.
Vlak voor de afslag naar Cariñena, wijngaarden.
En ongeveer drie kwartier nadat we Zaragoza waren voorbij gereden, kwamen we aan op de camping van Huesca.
Het voelde aan als thuiskomen. Het sanitair is nog steeds even ouderwets (gordijnen voor de douches bijvoorbeeld) maar de camping is wel oergezellig. En wat zijn de percelen hier ruim en schaduwrijk!
Nadat we geïnstalleerd waren (wat gaat dat toch snel met de Quechua tenten), zijn we eerst een biertje gaan drinken op het barterras van de camping. Andere jaren zat daar bijna niemand: iedereen zat in de koele bar zelf, onder andere naar televisie te kijken. Maar dit jaar zat iedereen blijkbaar op het terras, waarschijnlijk omwille van het rookverbod. Spanjaarden roken over het algemeen veel. Wat gaan die doen als het eens winter is?
Daarna deden we onze boodschappen, te voet. Deze camping ligt echt in de stad!
Wat we morgen doen, weten we nog niet. Huesca kennen we ongeveer uit ons hoofd, maar de prachtige Hoya de Huesca, daar valt voor ons nog veel te ontdekken. Maar ook een uitstapje naar Zaragoza zegt ons iets. Het is immers jaren geleden dat we daar nog waren, en de historische stad is heel mooi. We zien wel, deze nacht zal wel raad brengen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten