Châtillon sur Loire en Aubigny sur Nère

Opvallend hoe gisterenavond na 22 uur al de watervogels op de vijvers begonnen lawaai te maken, tot ver na 24 uur! Ik herinnerde me niet dat het zo luid kon zijn (niet dat het mij hinderde: dat soort geluid houdt me niet uit mijn slaap)!

Vandaag reden we langs velden en bosjes naar Châtillon sur Loire (en onderweg een heel mooie roofvogel zien vliegen, met donkergele veren). Mooi stadje met merkwaardige (vaak vakwerk-) huizen waarvan de inkomdeur dikwijls opvallend hoog was geplaatst. Maar nogal doods stadje ook.

Eigen foto's

Foto's Roger

Dus beslisten we, na een uurtje lectuur op de camping, nog eens naar het veel levendiger centrum van Aubigny te gaan. Op "ons" terras hebben we na een wandeling een uurtje mensen geobserveerd (die na hun werk en voor het avondeten kwamen "aperitieven") vooraleer we enkele boodschappen deden.

Deze avond hebben we het nieuwe restaurant van de camping uitgeprobeerd. Eenvoudig maar heel lekker eten. Toen ik Philippe ermee complimenteerde, merkte ik wel dat hij glunderde.  Duur was het ook niet: we betaalden voor ons beiden net geen 35 euro (groot bord tapa's, 2 maal hoofdgerecht, karaf van 1/2 liter streekwijn). Als garnituur bij de hoofdschotel nam Roger frieten, ik een puree van wortelen en sinaasappel: heerlijk!

Daarna nog een lange, rustige wandeling rond de vijvers.

Ondertussen zijn de watervogels weer aan hun concert begonnen... en heb ik via mijn zus Bie vernomen dat Nany mijn berichten niet aankrijgt... en via Hendrik dit. 😒 Het was te verwachten maar het is tegelijkertijd het bewijs dat niet onze gezondheid belangrijk is voor de "roverheid"!

Ik vroeg me daarnet even af of een (tweedehandse) minicaravan geen oplossing zou zijn voor ons. geen grote omdat ten eerste Roger dat niet aangenaam rijden vindt (we hebben er een gehad toen de kinderen klein waren) en ten tweede omdat voor ons beiden een kleintje voldoende is.