Ikea en filosofie

Praktisch de hele dag regen!

Ik keek dus verder naar die documentaire... die ik heel boeiend vond, hoewel ik er in feite weinig van begreep.
Wat ik onthouden heb: verleden, heden en toekomst zouden eigenlijk tegelijk bestaan en het feit dat we de tijd aanvoelen als gaande van verleden naar toekomst zou kunnen liggen aan de entropie. Aan de neiging dus van de kosmos om steeds "rommeliger" en complexer te worden.
Ja maar, dacht ik dan met mijn kleine verstand, als men het woord "worden" gebruikt, betekent dat toch dat iets verandert tussen twee tijdmomenten? Oké, dat betekent nog niet dat die twee "momenten" in feite niet tegelijk kunnen bestaan... maar wel dat een bepaald "item" "tegelijkertijd bijvoorbeeld ordelijk en wanordelijk" is. Ik bedoel: als er een evolutie is (in ons geval, als mensen: geboren worden, oud worden, doodgaan), houdt dat dan geen tijd in zoals wij tijd ervaren: een evolutie van verleden naar toekomst?
Het is duidelijk dat ik het helemaal niet begrijp, waarschijnlijk weer ten gevolge van mijn gebrek aan wetenschappelijke scholing.

Het eigenaardige is dat ik deze avond, tijdens mijn lectuur in "Shantaram" (ik ben bijna aan bladzijde 700), een filosofische theorie tegenkwam die ook sprak over die evolutie van het universum (naar steeds meer complexiteit dus). En degene die ze verkondigde beweerde dat volgens hem God het summum is van complexiteit. Waar het universum dus naartoe neigt.
Wat mij dan weer doet denken dat als, zoals de bijbel zegt, god "alpha en omega" is, het hele universum eigenlijk "God is die zich ontplooit".
En... dat staat dan weer niet zo ver van mijn eigen voorstelling van het begrip "god".

Nee, ik heb niet de hele dag met zo zware gedachten rondgelopen.
Omdat het maar bleef regenen, stelde Roger voor te gaan "wandelen" in Ikea.
Heel aangenaam deze keer, want er was veel minder volk dan vorige keer.

Eigen foto's

We bleven er zelfs eten. Ik merkte, terwijl we na de "wandeling" genoten van onze gratis koffie/thee, dat Roger bekoord werd door de (goedkope) mosselen en dus besloot ik daar ons avondmaal te nuttigen. Zelf nam ik Zweedse balletjes. Jammer genoeg vond Roger de mosselen te klein.

O ja, op de tweede foto hierboven zie je iets dat ik al heel lang wilde toepassen op de kamer van Hendrik (die nog steeds niet in orde is).  Het is niet de eerste keer dat ik een van mijn ingevingen terugvind in Ikea. En telkens zegt Roger dan: 'Kijk, dat is wat jij ooit voorstelde'. En vindt hij mijn idee eindelijk goed. Al wordt het daarom nog niet meteen uitgevoerd! 😞