Luie dag

Eigenlijk voelde ik gisteren al dat er weer iets niet in orde was met mijn rug en buik. De stoelen van de zaal waar we donderdag  vergaderden met de werkgroep WO I-II zijn dan ook veel te zwaar voor mij. En toch had ik weer mijn stoel bijgeschoven (deels gedragen, want op dat vast tapijt schuiven die stoelen niet echt) zonder de hulp van Roger te vragen.
Daarna had ik gisteren wat in het huishouden gewerkt en ook bij die bezigheid til ik vaak voor mij te zware lasten op.

Deze nacht al werd ik wakker van de pijn.
Ik heb vandaag dan ook bijna niets gedaan. Gelezen, vroegere dagboeken overgetypt, (tevergeefs) proberen slaap in te halen en osso bucco klaargemaakt.

Voor de voorafgaande seldersoep met noten heeft Roger in zijn eentje gezorgd. Ik heb zelfs de keuken niet opgeruimd (dat zal ik dus morgen moeten doen) en we zijn ook niet, zoals ik van plan was, beginnen werken voor de werkgroep. Uiteraard gingen we ook niet wandelen (tegen rugpijn is stappen wel efficiënt maar niet tegen die hevige pijn in mijn darmen - gevolg van een buikwandbreuk - vrees ik, vermits lang rechtstaan - bijvoorbeeld bij het koken - ook geen deugd deed).

Een heel luie dag dus. Op zich vind ik dat niet erg en zelfs vrij aangenaam (tenminste zonder pijn), alleen moet ik nu weer werk inhalen én heeft Roger niet voldoende beweging gekregen. Hij is wel noten aan het rapen geweest en vertelde me daarna dat hij ook kweeperen heeft geplukt en er een emmer van aan een van onze buurvrouwen heeft gegeven. Lieve buurvrouw, als je wilt, krijg je veel meer dan één emmer hoor!

Maar kom, het gaat deze avond al veel beter met mij en waarschijnlijk kunnen we morgen wel doen wat op ons programma staat!

Ik zou eigenlijk ook moeten mailen naar Boudewijn Knevels. Hij had immers gezegd dat hij en Ilonka naar de lezing van donderdag zouden komen maar ze waren er niet. Vermits Ilonka sukkelt met haar gezondheid stel ik me natuurlijk vragen!